"Xeberinfo.com":  Sizi  bilmirəm, mən  xalqımızı  dünyanın  ən  inkişaf  etmiş (istər  iqtisadi, istərsə  də  mədəni  cəhətcə  olsun) xalqı  sayıram. İnanmayanlar  üçün  sübut, dəlil  də  gətirərəm. Eləsə  buyrun. Məsələn, atası  Məmməd, anası  Güllü  olan  xalq  sevgisini  doğmalarına  bildirmək  üçün  atasına  "Mamedçik", anasına  "Güliçka"  deyə  müraciət  edir. Necə  ki,  bütün  xalq  Şamaxı  yoluna  "Şamaxinka"  deyir. Olsun. Ölkədə  tam  demokratiya  höküm  sürür, fikir, düşüncə  azadlığıdır. Kim  necə  istəyir  eləcə  də  deyir. Mənim  məqsədim  heç  də  bir  çox  millətlərin  yatsa  belə  yuxularında  xəyal  edə  bilmədikləri  mədəniyyətimizi, iqtisadiyatımızı  kiminsə  gözünə  soxmaq  deyil. Eks  prezident  A. Mütəllibov  demiş,  o  alayı  şeydi. Öz  dilimizdə  "Şamaxinka" dediyimiz  yer  var   ey, deyirəm  oranı  xaraba  qalsın. Mən  burdan  mikrorayona  keçəndə  az  qalıram  infarkt  keçirəm. Soruşa  bilərsiniz  ki, niyə, nə  baş  verib, niyə  bu  yaşda  qarğış  qarğayırsınız? Onda  mən  yazım, siz  də  oxuyun. Bura  nəqliyyatın  ən  gur  yeridi. Bu  azmış  kimi  bir  tərəfdən  də  2-ci  Alatava  yaşayış  sahəsi  tərəfdən  gələn  saysız  maşınlar  da  bura  çıxır  və  olur  daha  gur.Hamı  səs  siqnallarını  işə  salır, ağız  deyəni, qulaq  eşitmir.Dəhşətli  dərəcədə  tıxac  yaranır.Şimal  tərəfdən  gələn  bütün  avtobuslar piyadalar  üçün  nəzərdə  tutulmuş  ağ  zolağın  üstündə  saxlayırlar. Halbu  ki, 30 metir  qabaqda  dayanacaq  var.Nə  sərnişinlər  dayanacaqda  dayanır, nə  də  avtobuslar  dayanacaqda  saxlayırlar, sanki  hərcimərcilikdi, ölkədə  qanun  deyilən  bir  şey  yoxdur. Kim  necə  istəyir, nə  istəyir  onu  da  edir.

  Buna  görə  bir  neçə  dəfə   sürücülərə  iradımı  bildirmişəm. Çox  təəssüf  ki, mənim  dediyimi  saya  salmayıblar. Məcbur  olub  Nəqliyyat  Nazirliyinə  563-24-44  nömrəli  telofona  zəng  edib  nöqsanları  demişəm. Nəzarət  şöbəsinin  müdürü  də  mənə  məsləhət  görüb  ki, mən  bir- bir  həmin  avtobusların  dövlət  nömrə  nişanlarını  və  hansı  marşurut  olduğunu  deyim. Müdürün  bu  təklifindən  anladım  ki,dostum  məni  azdırır.Eləmədim  təbəllik  onlarla  avtobusun  dövlət  nömrə  nişanını  və  hansı  marşurut  üzrə  hərəkət  etdiyini  yazıb  təklifci  müdürə dedim. Və  bu  yerdə  yadıma  bir  lətifə  düşdü. Deyir  ali  məktəb  müəllimi  rüşvət  ala  bilmədiyi  tələbəyə  sual  verir  ki, ikinci  dünya  müharibəsində  SSRİ nə  qədər   adam  itirib? Tələbə  cavab  verir  ki, bu  qədər. Müəllim  tələbənin  cavabına  irad  tuta  bilmir  və  növbəti  sualını  verir. Adların  say  görüm.

 Atalarımız  Şah  oğlu  Şah  babamızın  bizə  əmanət  qoyduğu  ucsuz- bucaqsız  torpaqları  qoruyub  saxlaya  bilməsələr  də  gözəl  deyimlər, kəlamlar  qoyub  gediblər.Onlardan  biri  də  budur: "Sən  saydığını  say, gör  fələk  (burda  şöbə müdürü  oxunmalıdı) nə  sayır. Müdürün  yağlı  vədindən  bir  neçə  gün  keçmişdi, amma  heç  nə  dəyişməmişdi. Köhnə  haman, köhnə  tas  idi. Buna  baxmayaraq  kişinin  yağlı  vədində  bir  tam, dad  ümidində  idim.

 Nəhayət.növbəti  bir  neçə  gündən  sonra  gördüm  ki, nazirliyin  paqonlu, paqonsuz  onlarla  nümayəndəsi  at  belində (siz  maşın  oxuyun) tökülüşüblər  bizim  "dildə" dediyimiz  "şamaxinka"ya.İki bir, üç  bir  iki  yolun  arasındakı  meydanda  laqqırtı  vururlar.  Onu  da  deyim  ki, ilk  dəfə  bura  yaşıllıq  və  istirahət  zolağı  kimi  nəzərdə  tutulmuşdu. Yaşıllıq  kolları  və  ot  əkilmişdi, oturmaq  üçün  skamiyalar  qoyulmuşdu. Baxımsızlıqdan  yaşıllıq  yanıb  kül  oldu. Bu  arada  hökümət  buranı  boş  görüb  ağacını  ora  sancdı  və  oranı  pullu  dayanacaq  elədi.Mətləbdən  uzaqlaşmayım,  qayıdım  "nəzarətçi"lərin  üstünə. İki nəfər  əlində  dəyənək  sürücülərə  avtobusu  dayanacaqda  saxlamağı  tələb  edirdilər. Amma  sürücülər  onları   heç  saya  belə  salmırdılar, istədikləri  yerdə  saxlayırdılar. Beləcə  "müfəttişlər"in  düzəltdikləri  şou  bir  saatdan  sonra   başa  çatdı. Bə  onlar "köhlən  at"larını  minib  bir  başa  xaşxanalara  sürdülər. Bu  da  nazirliyin  şikayətə  verdiyi  reaksiya.   

  Ölümü  gözünün  aitına  alıb, qorxa- qorxa. hürkə- hürkə, maşınlara  ilişə-ilişə  Moskva  prospektini  keçib  mikrorayona  getmək  istəyənləri  20  yanvar  küçəsinin  başında- tində  parklanıb  sərnişin  gözləyən ( yox. məni  bağışlan,gözləyən  ifadəsini  düz  işlətmədim,həyasızcasına, iyrəncsəsinə  çığra-çığra  çağıran) şəxsi  taksi  sürücüləri    topalama   yolun  ortasında  durub   ordan  kekeçənləri  az  qala  zorla  Mərəzəyə, Şamaxıya  aparmaq  istəyirlər. Bunu  nazirliyin  işçilərinə  deyib,  kömək  istəyəndə  dedilər  ki,biz  o işə  baxmırıq. Ona  Nəsimi  rayonununun  yol  polisi  baxır. Nazirliyin  işçisi  düz    deyirdi. İstər  nazirliyin, istərsə  də  yol  polisinin   işçiləri  xalqın  rahatlığına  yox,  özləri  üçün  pul  toplamağa  baxırlar. Böyük  Sabir  demiş  "Millət   necə  tarac  olur- olsun  nə  işim  var".     

  Lazımsız  və  əhalinin  sıx  olmayan  yerində  körpülər, yer  altı  keçidlər  tikənlər  hələdə  işlərini  günün  tələbləri  səviyyəsində  qura  bilmirlər  və  yaxud  da  bilərəkdən  istəmirlər. Sadə  xalq  isə  bunların  ucbatından   əziyyət  çəkir. Əziyyətin  mübarək  zavallı  xalq. 

Məhərrəm  Şəmkirli