"xeberinfo.com": Yer  üzərində  olan  11  iqlim  qurşağının  9-nun  ölkəmizdə  olmağına  baxmayaraq, dünyanın  görünüb-görünməyən  dürlü-dürlü  xəstəlikləri  harda olsaq da, bərk-bərk  qorunsaqda  bizi  çox  tez  tutur. Elə- belə də canımızdan  çıxmır. Bu xəstəliklərdən  ən  qorxulusu, sağalmayanı "böyük qardaş" xəstəliyidir.

     Qop-qocaman  sovet  hökuməti  dağıldı, Sevindik, çırtıq vurub oynadıq. Dedik, artıq  bu  xəstəlikdən  də  canımız  bir  dəfəlik  qurtardı. İndən  sonra  milli- mənəvi  dəyərlərimizi  dirçəldərik, adət- ənəmizi təzələyirik, anamızın  şirin- şəkər dilində  danışarıq. Lakin  çox  təəssüf  ki, belə  olmadı. Rus  azmış  kimi  yeni- yeni  qardaşlar  peyda  oldular. Türklər  dedi, sənin  birinci  böyük  qardaşın  mənəm, ingilis dedi, yox  mənəm. Beləcə, biz  də  heç  birinin  xətirinə  dəymədik.Hər  ikisini  özümüzə  böyük  qardaş  bildik. Elə  o  gündən  də  başladıq  qonum- qonşuyla, arvad- uşaqla  rusca, ingiliscə, türkcə  danışmağa, mağazalarımıza, iaşə  ocaqlarımıza  türkcə, rusca, ingiliscə  adlar  qoymağa. Beləliklə, Azərbaycan  70  ildə  olduğu  kimi  yenə  də  beynəlmiləl  ölkədir. Qızlarımız  türkə, ingilisə, farsa, ərəbə, almana  və  daha  nə  bilim  kimlərə  ərə gedir, oğlanlarımız  isə  azəri  qızları  istisna  olmaqla  istədiyi  millətin  qızı, arvadı  ilə  evlənirlər. Və  beləcə, Azərbaycan  türkü  və  dövləti  qoca  tarixin  içində  yavaş-yavaş  əriyib  yox  olur. Çox  maraqlıdır  və  maraqlı  olduğu  qədər  də  ürək  ağrıdıcır  ki, on  nəfər  azərinin  içərisinə  bir  rus, türk, ingilis düşsə, onun  xətrinə  bilsək  də, bilməsək  də  özümüzü  zorlayıb  onların  dilində  danışırıq. Axı  nə  üçün  çoxluq  azlığın  ayağına  getməlidir? Özü də  öz  ölkəmizdə. Niyə  mənim  ölkəmin  pulu-parasıyla  ailəsini  dolandıran, sərvət toplayan  əcçəbi, mənim  dilimə  sayğısızlıq  göstərir?

    Ürək  ağrıdan  bir  fakt  deyim. Bu  yaxınlarda   bir qonaqlıqda  idim. Ev  sahibi  məclisə  qonşusunu  da  dəvət  etmişdi.Qonşusu  şimal  bölgəsində  boya-başa  çatmış  və  Bakıda  azərbaycanlı  kişiylə  ailə  qurmuş  bir  nəfər  rus  qadını  idi. Qadın  doğulub,  yaşadığı  ölkənin   dilində  danışa  bilmirdi. Bunu  ona  irad  tutanda  dedi  ki, danışa  bilməsəm  də , bütün  deyilənləri  başa  düşürəm.  Mə  qayıtdın  ki, necə  olur, bu yaşayırsan, onun  havasını  udub, suyunu  içir, çörəyini  yeyirsən, amma  dilini  bilmirsən? Qadın  cavab  verdi  ki, mən  nə  edə  bilərdim, mənim  çevrəmdə   olan  bütün  azərbaycanlılar   mənimlə  ancaq  rus  dilində  danışırdılar. Bundan  sonra  ona  deyiləcək  sözüm  olmadı, o, haqlı  idi.

    Görün  iş  nə  yerə   çatıb  ki, respubilikanın  ən  ucqar  dağ  kəndində  də  mağazaların  qabağına  vurulan  "açıqdı", "bağlıdı" bildirişləri  belə  öz  dilimizdə  yox, rusca, ingiliscə  yazılıb.

    Azərbaycanda  təhlükəli  bir  sindirom  dolaşmaqdadır. Bu, "böyük  qardaş" sindiromudur. Tezliklə  bu  sindiromdan  qurtarmasaq, nə  millət  kimi  millətlə  içində   tanınacağıq,  nə  də  itirilmiş  torpaqlarımızı  geri  qaytara  biləcəyik.

     Məhərrəm  Şəmkirli