Makrona üz tutmaq lazım idi: o, mütləq ermənilərin könlünü xoş edəcəkdi

Yenixeber.org: Ötən həftə təkcə Bakıda deyil, həm də Minskdə əsas siyasi gümdəm Belarus Prezidenti Aleksandr Lukaşenkonun ölkəmizə dövlət səfəri oldu. Gözlənildiyi kimi, iki günlük səfər kifayət qədər dolğun keçdi. Lukaşenkonun danışıqlarının əsas mövzusu sənaye və kənd təsərrüfatının inkişafı olub. İki ölkə arasında əməkdaşlığa dair sənədlər razılaşdırılıb və imzalanıb.

Azərbaycan Prezidentinin qeyd etdiyi kimi: “Biz ölkələrimiz arasında qarşılıqlı hörmət, dostluq və əməkdaşlığa əsaslanan etibarlı yaradıcı tərəfdaşlığı çox yüksək qiymətləndiririk. Münasibətlər zamanın sınağından çıxıb və hesab edirəm ki, Belarusla Azərbaycanın iki etibarlı dost olduğuna heç kim şübhə etmir”.

Öz növbəsində Belarus rəhbəri vurğulayıb ki, ölkələr arasında qapalı mövzular yoxdur: “Biz qardaş kimi ünsiyyət qururuq. Biz dünyanı eyni dərəcədə başa düşürük, onun hara getdiyini anlayırıq”.

İki ölkə başçısının erməni işğalından azad edilmiş Füzuli və Şuşa şəhərlərinə səfəri də eyni dərəcədə əlamətdar hadisə oldu. Təbii ki, işğaldan azad edilmiş şəhərlərə səfər erməni cəmiyyətində qıcıq yaradıb. Üstəlik, erməni mətbuatında Azərbaycan şəhərləri eybəcər ermənicə adlandırılırdı: “Varanda” və “Şuşi”.

Amma erməni tərəfində əsl isteriyaya Aleksandr Lukaşenkonun mayın 16-da mətbuat konfransı zamanı dediyi sözlər səbəb olub: “Müharibədən əvvəl, sizin qurtuluş savaşınızdan əvvəl, naharda birlikdə fəlsəfi söhbətimizi xatırladım. Sonra belə qənaətə gəldik ki, müharibədə qalib gəlmək olar. Vacibdir. Bu qələbəni qoruyub saxlamaq daha çox vacibdir”.

Gözlənildiyi kimi, Belarus rəhbərinin bəyanatı erməni cəmiyyətində qonşularımız üçün adi hal olan sızıltı və kədərli ulama ilə qarşılandı. Əgər Ermənistanda onlar əvvəllər cənab Lukaşenkonu Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsindəki sərt, lakin ədalətli mövqeyinə görə bəyənmirdilərsə, yuxarıdakı sözlərdən sonra Belarus rəhbərinə qarşı düşmənçilik səviyyəsi böyük ölçüdə artıb.

Ümumiyyətlə, Belarus Prezidenti, necə deyərlər, düz adamdır və o, bəzən diplomatik konvensiyalardan yan keçərək birbaşa həqiqəti söyləyir. Şübhəsiz ki, çoxları 2022-ci ilin oktyabrında KTMT sammitində Lukaşenkonun Ermənistanın Baş naziri Nikol Paşinyana az qala qışqırdığını xatırlayır.

Beləliklə, müttəfiqlərdən vəziyyəti düzgün qiymətləndirməyi və mövqelərini dəqiq müəyyənləşdirməyi tələb edən Paşinyanın KTMT ilə bağlı əbədi şikayətlərinə tab gətirə bilməyən Lukaşenko əsəbi halda dedi: “Məgər bizim mövqeyimizi bilmirsiniz? Biz münaqişənin iki qonşu dövlət arasında sülh yolu ilə həll olunmasını istəyirik”.

Paşinyanın verdiyi ikinci sual müttəfiqlərin “Ermənistanın ərazi bütövlüyünün bərpası” üçün təklif etməli olduqları yol xəritəsi ilə bağlı olub. Burada Lukaşenko, ümumiyyətlə, çox sərt bir ton qəbul etdi, az qala qışqırdı: “Hansı yol xəritəsi? Mən sizə dərhal cavab verəcəm: İlham Əliyevlə oturun, lazım gələrsə, Rusiya Prezidentinə də müraciət edin və qərar verin. Bu gün qəbul etməsən, daha pis olacaq, özün başa düşürsən. Bu münaqişə bizə lazım deyil. Siz iki sual verdiniz, onların ikisi də qəribədir, Nikol Vovaeviç”.

Deməli, 44 günlük müharibənin indiki obyektiv qiymətləndirilməsi Lukaşenkodan ciddi inciyən “əzabkeş” ermənilərin ürəyincə deyildi. Narazılıq o qədər dərin idi ki, belə “ədalət”ə dözə bilməyən “news.am” jurnalistləri KTMT katibliyinə sorğu göndərdilər. KTMT müraciətə cavab verdi, lakin cavab erməniləri çox məyus etdi.

“Sizin qeyd etdiyiniz bəyanat ikitərəfli dialoq çərçivəsində suveren dövlətin lideri tərəfindən verilib və KTMT baş katibinin qiymətləndirmə predmeti ola bilməz. 1991-ci il Alma-Ata Bəyannaməsinə əsaslanan Ermənistan ilə Azərbaycan arasında delimitasiya prosesində irəliləyişin vacibliyini, o cümlədən Ermənistan-Azərbaycan dialoqunun davam etdirilməsi zərurətini qeyd etmək istərdik”, - deyə KTMT katibliyinin rəsmi cavabında bildirilir.

Sadə dillə desək, KTMT sorğu müəlliflərini mədəni şəkildə “Rusiya gəmisinin ardınca” göndərdi.

Özümüzə əlavə edək ki, cavab o qədər də diplomatik deyil, daha sərt və daha kəskin ola bilərdi. Dəfələrlə deyilib ki, 44 günlük müharibə zamanı döyüşlər müstəsna olaraq Azərbaycan ərazisində gedirdi. Yəni, KTMT bütün istəyi olsa belə, bu münaqişəyə müdaxilə edə bilmədi, çünki Ermənistanın özünü heç nə birbaşa təhdid etmirdi. Təəssüf ki, Ermənistanda insanlar bu sadə həqiqəti hələ də dərk edə bilmirlər.

Bundan başqa, Ermənistan KTMT ilə münasibətləri korlamaq üçün hər şeyi edib və indi Lukaşenkodan bu quruma şikayət etmək axmaqlıqdır. Makrona üz tutmaq lazım idi: o, mütləq ermənilərin ürəyincə olacaq cavab verəcəkdi. Ermənilərin də, fransızların da növbəti axmaqlığını müşahidə etmək gülməli olardı...(AYNA)