Povest

"Xeberinfo.com":  (Ardı)

Artıq onun həyatı da kökündən dəyişəcəkdi. O öz məhəbbətini tapmışd.Ona görə sevinirdi...

 Qızın bu işlərdən xəbəri yox idi.O marağını dərslərinə ayırmışdı. Lakin hərdən Nərimanla da görüşməyə kəskin ehtiyac duyurdu. İki yol arasında qalmışdı. Bunlrdan biri sevgi yolu digəri isə savadlı olmaq idi. 

  Nərimanın əslən  Bakı kəndindən  idi.Kənddəki birmərtəbəli evdə anası Qəmərlə birgə yaşayırdı.Ana övladını tək böyütmüşdü.Həyatda ən böyük arzusu oğlunu xoşbəxt görmək idi. 

Bir müddət keçdi.Heçnə dəyişmirdi.Aradan xeyli keçmirşdi.Hələ heç nə olmamışdı. Qəmər xanım susurdu. Hələ heç nə, heç bir söz deyilmirdi.

Nəriman fikirli idi. Anasına heç nə demirdi. O, neyləyəcəyini bilmirdi. Sakitlik vardı. Hələ də dinib danışmırdı.

Ana balasına diqqətlə baxdı. Sanki nəsə demək istədi. Lakin,susdu. Ona heç nə demədi. Axşam idi. Yavaş-yavaş hava qaralırdı. Qəsəbədə sakitlik vardı. Hələ də, qadının ürəyi sıxıldı. Hələ də, susur, dinmirdi.

Nəriman anası ilə birlikdə yaşayırdı. Onlar arasında xwsusi mehribanlıq vardı....

Ana öz balası ilə fəxr edirdi. Çünki, balası onun başını həmin qəsəbədə ucaltmışdı. İlk dəfə ali məktəbə daxil olmuşdu....

Ana indi balasının gələcəyini fikirləşəcəkdi. İndi şadlanır, sevinirdi. Bir qədər keçdi. Heç bir şey dəyişmirdi....    

Ananın fikirli olması Nərimanın da, diqqətindən yayınmırdı.

         -Nəsə olub?

Qəmər xanım heç nə demirdi.

         -Nədən narahatsan?

Ana yenə də, susaraq balasına heç nə demədi....

Aradan çox keçmiş, hər ikisi üz-üzə əyləşdilər. Xeyli müddət susurdular. Ana xəyalında keçən günləri canlandırırdı. Qadın Nərimanı böyütdüyü həmin ağır çağları xatırlayırdı. Arxada qalmış günlərinə baxanda, tez-tez kədərlənir, qüssələnirdi. Həyəcan onu sarmışdı....

         O zaman yarı ac, yarı tox böyümüşdü. İndi də, onun ürəyi sıxılırdı. Keçən günlər qadının xatirəsində canlandı.

         Bir qədər keçmişdi. Heç nə barədə düşünmək istəmirdi. “Təki balama yaxşı olsun...” deyə o, fikirləşirdi. Neyləyəcəyini yəqinləşdirməmişdi....

       Qadın oğlunun dediyi qız barədə məlumat toplamalı idi. Bunan sonra oğlu ilə qəti danışacaqdı.

    Nərimanın bundan xəbəri yox idi. Xəbəri yox idi ki, ana yrəyi necə narahat idi.

Susdu. Heç nə demədi. Nəriman fikirləşdi.

         Aradan xeyli keçdi. Gənc çox fikirli idi. İndi nələri isə göz önündə canlandırırdı. Hələ heç bir şey yox idi. Araya sakitlik çökdü.... 

         Bir neçə müddət keçdi. Qəmər xanım hələ də, fikirli və düşüncəli idi. Oğluna nə deyəcəyini, necə deyəcəyini fikirləşirdi. Artıq, sakit həyatı pozulacaqdı. Fikirlər onu çaşdırmışdı. Dinə  bilmir, susur, heç bir söz demirdi.

         “İndi mən nə deməliyəm?”  Lakin, ana hələ də, heç bir qərara gəlmirdi.

Nəhayət , Nəriman dözməyib, soruşdu:

     -Ana, indi neyləyək? De görüm, nə  qərara gəldin?

Ana hələ də susurdu.

     -Mənə de görüm nə qərara gəldin?

<    -Bir qədər gözləyərsən?....

Ana balası ilə razılaşdı. Hər ikisi bundan razı idi. Heç nə demədi. Çox fikirli idi.

<    -Gözləyərsən?

<    -Hə....

Artıq hər ikisi razı qalırdı. Həyəcan onları bürümüşdü. Sakitlik onları bürüyürdü. Nədənsə heç biri heç bir söz demirdi. Hərə öz aləminə qapıldı.

Həcər tətilin başlanmasını gözləyirdi. Anaxanım xalanı görməli idi. Çoxdan görüşmürdülər. Odur ki, Həcər tətil başlayan kimi kəndə getməli idi. Yol hazırlığı görəcəkdi. Yəqin ki, anam əla....  deyə, qız fəxrlə fikirləşirdi. Həyat davam edəcəkdi. Yəqin, hər şey öz yerini tutacaqdı.

         Beləcə, qız hər bir hazırlığı görüb qurtardı. Hər bir şey öz yerində idi. Həcər yola düşəcək idi. Rayona gedəcək, anası ilə görüşəcəkdi....

         Bunu xəyalında canlandırırdı.

         Nəhayyət rayona gedən avtobus yola düşdü. Qız öz yerində sakit əyləşsə də xəyalında ötən illər canlanırdı.Fikirli idi.

     Avtobus rayonun mərkəzinə çatanda Həcər də sərnişinlərə qoşulub yerə düşdü. Doğva yurin havası onu ilk baxışdan ovsunladı.

Elə du zamanda ana öz qızı haqqında düşünürdü. Onun gələcəyi ananı narahat edirdi. Lakin qızının rayona gələcəyindən xədəri yox idi. Qızı bu barədə ona bildirməmiş, xəbər vermədən gəlmişdi.

      Bu an qapı açıldı. Qızı səssiz-səmirsiz içəri girdi. Arxadan anasının gözlərini qapadı.

<    -Kivdir?

Cavaç çıxmadı. Ana yenə dilləndi:

      -Kimdir?

Qız nəhayət səsini çıxardı.

<     -Mənəm.

Ana çox sevindi. O, qızı ilə mehribanlıqla  görüşdü.

     -Necəsən?  Nə var nə yox?   Dərslərin   

Ana sevinirdi Qizinin gəlişi onuşad etmişdi Ona elə bil dünyani bağişlamışdilar. İndi qızı ilə yaxşı və rahat  vaxt  keçirmək  olardı. Onlar xeyli danışdılar. Xeyli dərdləşdilər. Həcər şəhərdə olan işlərdən danışdı. Onun olmadığı müddətdə baş verən hadisələrdən xəbər tutdu. Qadın hər şeydən qızına məlumat verdı. Hal -əhval tutdular . Ana öz övladının gəlişinə sevinirdi. Şad idi, lakin qızının gələcək həyatı onu nigaran qoyurdu. Gələcəyi haqqında fikir çəkirdi, buna məcbur idi .       

Ana indi qızı haqqında çox mətləbi öyrənəcəkdi Fikirləri yalnız  öz qızının gələcəyi haqqındaydı.Nəyi isə deməliydi.Həyəcan ananı bürüdü.Nə edəcəyini yəqinləşdirməliydi.   

         Həmin vaxtlarda da Nəriman Qəmər xanımla Həcərin yaşadığı kəndə getməyə hazırlaşırd O,kənddə sevgilisiylə xoş vaxt keçirəcəkdeyib güləcək.firəvan yaşajacaq.dolanacaq.sevib seviləcəkdi.Elə ilk  zamanlardan həyəcan hissi gənci bürüjürdü.Həcər barədə düşüncələr Nərimanı qəti rahat buraxmamışdı.Hec bir şey dəjişmirdi.Ana nə edəcəyini bilmirdi.Gənc hələ susurdu.hələ də.fikirləşirdi.Qorxu .həjəcan onu sarmışdı .Ana da.fikirli idi.Hər ikisi susurdu .

         Bu kənddə Həbib adlı biri vardı O ara vurmaqla məşqul idi hər kəs onu bu cür tanıjırdı Hər jerdə beiə tanınmışdı məhz.həmin işə görə də hörməti jox idi.hamı onuaraqatan kimi tanıjırdı o.həmin işdən həzz və zövq alırdı

Həmin vaxt Qəmər xanım və Nəriman kəndarası yolla gəzintiyə gedirdilər Həmin kənd hər ikisinin xoşuna gəlmişdi Buan Həbib anayla balanın qarşısına cıxdı  Hal əhval tutdu

-Salam Mənə görə bir qulluq  Qonaq gəldijiniz görünür 

-Bəli-dedi ana 

-kimin qonağı

-Anaxanımnın qızının adı Həcər

-Vaj vaj özünü işə salmısan yazıq sənin  halına

-nədən

-carhəyanın biridir kənddə gəzmədiyi oğlan qalmamış

-deməli

-Gəzəjən

Qəmər xanım pərt oldu Nə dejəcəjini necə deyəcəyini bilmədi Daxilən narahat olurdu sakit ola bilmirdi

-demək

-doğru 

Qadın qorxu cəkirdi lakin üzdə bunu bildirmədi. Onun cıxış yolu yox idi. Fikirlər əlində qalmışdı. “İndi mən nə etməliyəm”deyə fikirləşirdi.

      Nəriman da fikirli idi. O da deyilənlərə inana bilmirdi. Həyəcanlı idi.  Sevdiyi qız haqqında deyilən biabırcı fikirlər gənci rahat buraxmırdı Həyəcan və narahatlıq kecirirdi Deyilənlərə inana bilmirdi. Anasına baxdı üzündəki ifadə dəyişmədi. Fikirli və həyəcanlı idi Anasının nə deyəcəyini gözləmirdi Həbib də ana balaya baxırdı. Hec nə demirdi ürəklərinə şübhə toxumu səpmişdi. Toxum artıq cücərməyə başlayırdı. Bu labüd idi qorxduğu başına gəlirdi Qəmər xanım nə edəcəyini yəqinləşdirə bilmədi. Birdən Qəmər xanım etiraz etsə Məhz həmin səbəb onu qorxudurdu. Bəli Nəriman qorxurdu  dərdini daxilində cəkirdi Həcərdən ayrılmaq gənc üçün ağır idi.   

        İndi Nəriman qızdan ayrılmalıydı  Neyləyəcəyini  fikirləşirdi Dinmirdi Ana  balasına acıyırdı İki yol arasında qalmışdı Susurdu Həcəri xatırladı 

Azər Qaraqoyunlu

Ardı var...