Xeberinfo.com:   Duruxdu. dillənmədi.İndi hər şeyin bitdiyini duyurdu. Kədərləndi. Adi vaxt yaşandı. Qadın dillənmədi. Xəyala daldı. Həmin xəyallar heç də xoş deyildi. Qadın bunu dərk edirdi. Kədərliydi. Qızı onu rədd etmişdi. Bu onu üzürdü.Şəfqət xanım göz yaşlarını güclə boğurdu. Kədərlənmişdi. Neyləyəcəyini,nə söyləyəcəyini unutmuşdu.O,kədərli idi. Susurdu.

Eyni hal Şamxala da siyarət etmişdi. Qarşısında iki yol dururdu:Ya qızı anaya verməli,ya qadını rədd etməliydi.Hər iki yol onun üçün çətin və cansıxıcı idi.Kişi bunu bilirdi.İndi uyğun çıxış yolu tapılmalı idi. Hələ susurdu. “Bu neçə olacaq?”. Bu haqda fikirləşdi.Ana susurdu. Həyəcanlandı, Qız nə isə düşündü. Həyəcan yaşayırdı Qorxurdu. Lakin dillənmirdi.Bir az keçdi.Susurdu.Axşam idi. Hava xoş idi.Adi gün idi. Yavaş-yavaş hər şey dəyişirdi. Səssizlik vardı. Heç nə dəyişmədi. Qız susurdu. Dillənmədi.Susdu.Fikirli idi.Axşam idi.Hava qaralırdı. Şənlik fikirli idi. İki yol arasında idi. Birdəın-birə qəmləndi. Adi vaxt idi. Həyat davam edirdi. Qadın susdu.Lakin üz-gözündən kədər yağırdı. Qüssə çəkirdi.O,susdu. Dillənmədi. Bir müddət keçdi. Ana xəyallarında yanıldığını dərk etdi. Bu dəhşət idi.İndi həyəcan təri basdı onu. Qorxuya düşdü. Qadın susurdu. Qəmgin  idi. Fikirli idi. Həyəcanlandı..Bir qədər keçdi. Həyat acı idi.Sakit idi.Aradan çox keçdi. Həyat davam edirdi. Susurdu. Dillənmədi. Ana ürəyi bala üçün yanırdı.Şənliyə baxırdı. Qəmgin idi. Sükuta daldı. Bir qədər ötdü. Səssizlik vardı. Ana sıxılırdı. Susdu.Bir neçə müddət bir yerdə qaldı. Həyəcanlandı.İndi neyləyəcəyini fikirləşdi. Qızına diqqətlə baxdı. Kövrəldi. Susurdu. Ana ürəyi qan ağlayırdı. Balası üçün nigaran idi. İndi neyləyəcəyini bilmədi. Həyəcan keçirdi.Qadın heç nə demədi. Həyəcanlandı. Susdu. Fikirləşirdi. Daha dillənmədi. Öz övladı onu yaxına buraxmırdı. Bu onu sıxırdı. Qorxurdu.Qorxurdu ki övladını itirə. Bunu fikirləşdi. Həyatı dağılmışdı. Qəmgin idi.Ana sıxılırdı. Kədərli idi. Susdu. Ağladı. Övladı ondan imtina edirdi. Məhz bu dəhşət idi. Şəfqət xanım heç nə söyləmədi. Qəhərləndi. Susdu. Həyəcan keçirdi. Ana balasından ayrılmışdı. Şamxal həmin qadına baxdı. Ona yazığı gəlirdi. Bir qədər fikirləşdi. Hər şeyi göz önünə gətirdi.  Övladsızlığın acısını görmüşdü. Hər şeyi bilirdi. Şamxal sıxılırdı. Qüssələndi. İndi neyləyəcəyini bilmirdi. Vəziyyət qorxulu həddə çatırdı. Qadın heç nə demədi. Kədərləndi. Bir az keçdi. Dillənmədi. Qızı onu rədd edirdi. Bundan betər biabırlıq ola bilməzdi. Fikir onu üzürdü. Dillənmədi. Ana susdu. Kədər onu sıxırdı. Kazımı xatırladı. Fikirli idi.Xəyala daldı. Düşündü.  Kazım dostu ilə idi. Plan fikirləşirdilər. Susdular. Nəhayət qət etdilər ki məhkəməyə müraciət etsinlər.Bu fikirləri qətiydi. Müraciət üçün vəkil tutulacaqdı. Kazım qəti qərar vermişdi.  İş məhkəməyə gedəcəkdi. Bu həll olunmuşdu. Artıq bu bilinirdi.Kazım hər şeyi bilirdi. İşini görəcəkdi. Bir qədər  fikirləşdi. Hər şeyi qət etdi.   İlk öncə yaxşı vəkil axtarışına çıxdı. Hər yerə səs saldı. Hər yerdən soraqladı. Vəkillə məsləhətləşəcəkdi. Bu fikri qəti idi. Bir müddət keçdi. Kazım varlanacağına inanırdı. Bu yolda hər şeydən keçərdi.Hər şeyə hazır idi. Yəqin ki qələbəsinə qəti olaraq inanırdı. Bu  həmin iş onu sevindirirdi. Bir qədər ötdü. Kazım hər şeyi qət edirdi. Sevindi. Buna hazırlaşırdı. Bir müddət keçdi. Hər tərəfdə səssizlik vardı. Kazım dinmirdi. Nəyisə fikirləşirdi... O,şad idi. Qərarından razı idi.  

Həmin ərəfədə Şənliyin səs-sorağı hər yana yayılmışdı. Hər kəs ondan danışırdı. Bu onu sıxırdı. Susurdu. İndi –indi hər şey yoluna düşürdü.Sevindi. Qız hər şeyi bilirdi. Həyatı xoş keçirdi. Şənlik sevindi.

İndi qızın heç bir qayğısı yox idi. Öz sənətinin vurğunu idi. Bu onu sevindirirdi. Üzərində daha möhkəm çalışırdı. Nə isə fikirli idi.Qız şad idi.Özünü xoşbəxt sanırdı.Kiçik qızın heç nədən xəbəri yox idi. Yalnız öz işini görürdü. Yaşayırdı. Belə keçirdi həyatı...  Ancaq qızın heç nədən xəbəri yox idi. Xəbəri yox idi ki,onun başına hansı oyunlar gələcək. Qız öz işini görürdü.. Obrazlartı ilə məşğul idi.  Aradan çox ötdü. Yavaş-yavaş işləyirdi. Öz işini görürdü. Bir az işlədi. Qız daha heç nə istəmirdi. Yalnız iş haqda fikirləşirdi. Yeni layihələr ,yeni obrazlar haqda düşünürdü. Onun heç nədən xəbəri yox idi. Şənlik  sevinirdi. Öz işini görürdü. Hələ ki öz obrazlarını oynayırdı.Həyatını yaşadı, Kimsəyə dəyib dolaşmadı. Şənlik öz işi ilə məşğul idi. Heç kəsin onu incitməsini istəmirdi. Heç kəslə işi olan deyildi. Beləcə yaşayışı keçirdi. Davam edirdi. Lakin başına gələcək hadisələrdən xəbəri yox idi onun. Hələ ki yaşayırdı. Axşam idi. Hava qaraldı. Susdu. Dillənmədi.  Qız heç nə demədi. Fikirləşirdi. Bir qədər ötdü.Heç nə yox idi. Bir neçə müddət işi ilə məşğul oldu. Heç nə dəyişmədi. Qız işi ilə öyünürdü. Fəxarət keçirirdi.Ancaq onun heç nədən xəbəri yox idi. Bu haqda düşünmək istəmirdi. Susdu. Heç nə demədi.

 Kazım indi məhkəməyə hazır idi. Vəkillə görüşməliydi. Sənədləri qaydaya salacaqdı. Bir müddət ötdü. Kazım şadlanırdı. İstəyi olacaqdı. Bu haqda fikirləşirdi. Məhkəmə olacaqdı. Bu fakt idi.  Bir müddətdən sonra məhkəmə olacaqdı. Kazım bunu gözləyirdi, Bir müddət keçdi. Həyat davam edəcəkdi. Hər şey əla olacaqdı. Səssizlik idi.

   Xeyli ötdü. Məhkəmə günü təyin olundu. Artıq hər kəs həmin prosesə hazırlaşırdı. Gözləyirdilər.... Hər kəs bu işlə maraqlandı. Susub gözlədilər.Artıq hər şey bilinirdi. Məhkəmə baş tutacaqdı.Aradan xeyli ötdü.Məhkəmənin günü müəyyən edildi. Həmin gün məhkəmə olacaqdı.

Kazım həmin məhkəməyə hazırlaşırdı. Yəqin ki məhkəmə müsbət həll olunacaqdı. Yəni uşaq kazıma veriləcəkdi. Kazım bunu bilirdi ki,həmin qərar verilsə udacaq... Bu kişinin ürəyindən idi. Qərarın veriləcəyi günü gözləyirdi. Ürəyində dostuna afərin söyləyirdi. Əsl məhşurluq bundan sonra olacaqdı. Kazım bunu bilirdi. Buna görə şad idi. 

Ardı var...

Azər Qaraqoyunlu