"Xeberinfo.com": Musiqi  adamı  mənəvi  cəhətdən  saflaşdıran, kamilləşdirən,ruhunu  təzələyən, onda  ülvi  və  təmiz  hissilər  oyadan  xoş,mehirban düyğular  dünyası  ilə  qovuşduran  ilahi  bir  nemətdir. Musiqi  həm  də  sehirli  bir  sənətdir.Musiqini  dinlədikcə  sanki  sehirli  bir ailəmə  düşürsən,özünə  qayıdırsan, özünü  tanıyırsan,saflaşırsan, təmizlənirsən, ülvüləşirsən. Və  bu  qənaiətə  gəlirsən  ki,musiqi  gözəllikdir, musiqi  məhəbbətdir,ilahi  musiqiyə, gözəl, ürək  açan  musiqiyə, yaxşı  ifaçıya  Azərbaycan  xalqı  həmişə  yüksək  qiymət  verib, onu  dəyərləndirib. Tarix  durduqca  o  yaşayıb, xoş  duyğularla  xatırlanıb, anılıb.

      18  sentiyabr  şərqdə  ilk  operanın  banisi, Azərbaycanın  musiqi  Allahı, dünya  şöhrətli  dahi  Azərbaycan  bəstəkarı  və  ictimai  xadim  Üzeyir  Hacıbəylinin  doğum  günüdür.Eyni  zamanda  bu  gün  həm  də  Azərbaycan  musiqisi  günüdür.Bu  gündə  ölkə  prezidenti  Mədəniyyət  və Turizm  Nazirinin  təqdimatı  ilə Azərbaycan  musiqi  mədəniyyətinin  inkişafındakı  xidmətlərinə  görə  bir  qrup  şəxslərə  fəxri  adlar  verir.

     Müstəqillik  əldə  etdikdən  sonra  fəxri  adların  hansı  meyarlara  görə  verildiyini  hələ  də  ölkə  əhalisi  bilmir. Elə boşuna  baş  sındırır. Kimlərdir  bu  fəxri  adlara  layiq  görülənlər? Faiqlər,nazpərilər,aygünlər, məleykələr,briryantlar,nadirlər, ədalətlər, səmədlər  və  daha  kimlər, kimlər...

  Hər  bir  fərd  xalqa, dövlətə  göstərdiyi  xidmətə  görə  hökumətdən  nəsə  umur, fəaliyyətinin  qiymətləndirilməsini  istəyir. Bu, təbii  və  normal  haldır. Buna  heç  kim  heç  nə  deyə  bilməz. Haqqı  olan  haqqını  vaxtında  və  qədərincə  almalıdır.

      Xalq  artisti  kimlər  olmalıdır? Hansı  meyarlar  əsas  götürülməlidir? Dəyərli  oxucular  deyə  bilərlər  ki, əlbəttə, istedad, bir  də  istedad. Bu  fikirlə  mən  də  razıyam. İstedad  Tanrı  vergisidir. Tanrı  vergisini  qiymətləndirməmək  Tanrını sevməməkdi.

     Biz  müsəlman  kimi  islama  xidmət  edirik. islamın  gözəl-gözəl  tərbiyəvi  qanunları  var. Bu  qanunlara  əməl  etmək  hər  bir  Məhəmməd  hümmətinin  müqəddəs  borcudur.İslam  dini  açıq-saçıq, lüt-üryanlıq, dindaşına  qarşı  qəddarlığı, haqsızlığı  qəbul  etmir. Amma  gəlin  görək  bu  "xalq" artistləri  xalqın  qanını  necə  sorurlar. Onlar  xalqın  toy  mərasimlərini  5-6  min  manatdan  aşağı aparmırlar, səhnədə  artisti  olduqları  xalqın  qarşısında  soyunurlar, ədəbsizlik  edirlər.Bunlar  təmsil  etdikləri  xalqı  yox, var- dövlət  toplamağı  düşünürlər, bahalı- bahalı  maşınlarda  gəzib  xalqa  qıcıq  verirlər.

   Televiziya  kanallarında  səviyyəsiz, bədii  cəhətdən  zəif,əttökən, heç  bir  maddi- mənəvi  dəyərlərə   söykənməyən  verilişlər  aparan  bu  "xalq  artistləri" xalq  qarşısında  utanıb- çəkinmədən   min  hoqqalardan  şıxır, əks  cinsin  nümayəndələri  ilə  qucaqlaşır, öpüşür. Hətta  qaça- qaça  qucağına  atlanır.Çox  maraqlıdır, maraqlı  olduğu  qədər  də  təəccüblüdür  ki,bunlar  xalqa  əxlaqdan, mədəniyyətdən. namusdan, qeyrətdən  danışırlar. Nə  qədər  iyrənc  və  dözülməzdir.

  Aygün  Kazımovayla  Namiq  Qaraçuxurlunun  əttökən, zəif  duetini  gecə- gündüz  usanmadan  dinləyən  xalqın  oxuyanı  vallah  "xalq  artisti"ndən  də  yüksək  ada  layiqdi.

  Televiziya  kanallarından  bir  an  düşməyən  bu  gözəlçələr  mavi  ekranda  nələrdən  və  kimlərdən  danışmırlar, nələrlə  zavallı  xalqın   məniviyyatını  pozmurlar? Axı  bizim  milli- mənəvi  dəyərlərimiz, əxlaqımız, abırlı  ğeyimimiz  var. Hər  birimizin  buna  əməl  etmək  borcumuz  da  var. Özlərindən  başqa  heç  kimi  sevməyən, özlərini  əlçatmaz  sənət  korifeyləri  adlandıran  nazpərilər, səmədlər, aycünlər, faiqlər, nisələr, məleykələr, nisələr  və  başqaları  bundan  sonra  nələr  edəcəklər, göyün  hansı  qatında  olacaqlar? Onu  bir  Allah  bilir.

  Mən  təbiətən  paxıl,gözü  götürməyən  adam  deyiləm. Amma  kimliyindən  asılı  olmayaraq  mədəniyyətsiz, danışığını, oturuşunu- duruşunu  bilməyən, yekəxana, özündən  bədgüman, qarşısındakını  sayasalmayan, qeybətcil, böhtançı  adama  layiq  olmayan  qiyməti  verəndə, bəh- bəhlə  göylərə  qaldıranda  içim  göynəyir,dağılır. Və   bu  anda  ürəyimdən  "xalq  şairi" olmaq  keçir.Axı  mənim kimdən  nəyim  əskikdir? Yaxşı- pis  uzun  illərdi  ölkə  mətbuatında  xalqımın  dərdini- sərini, torpaq  itkisini, qaçqın, köçkün  harayını  qəzet, jurnal  və  kitab səhifələrində  xalqa  çatdırıram.

  İnandırıram  sizi  nə  vaxtsa   mən  "xalq  şairi" adını  alsam, buna  heç  də  heyrətlənmərəm.Çünki  bizdə  fəxri  adlar  nadir  istedlara  verilmir.

     Məhərrəm  Şəmkirli