Azərbaycan xalqı humanist, xeyirxah, sülhsevər xalqdır.

Yenixeber.org: Bu tarixən belə olub və bu gündə o belədir.  Bunu bilib, görüb dəyərləndirən də , ondan sui- istiadə edən də var. Təbii ki, belələri nankor, xeyir bilməz, şərəfsiz, ləyaqətsiz, loru dildə desək anasının əmcəyini kəsənlərdi. Elə bunlara görə də bəzən xalqımın ifrat humanistliyinə, sülhpərvərliyinə, xeyirxahlığına yaxşı yanaşmıram, baxmıram. Yüz illərdir başımıza gələn faciələr, müsibətlər, acılar humanistliyimizdən, xeyirxahlığımızdan, sülhpərvəzliyimizdən qaynaqlanmırmı? Mənim kiminsə qələbəsinə, qəhramanlığına, Vətən qarşısındakı xidmətlərinə kölgə salmaq, onu kiçiltmək fikrim yoxdur. Və inanın ki, mən bundan çox uzağam. Eyni zamanda mən reallığı da görürəm, duyuram.

 Yüz illərdir Allahın bizə qarşı heç də yaxşı eləməyib, qonşu yaratdığı ermənilərin ucbatından başımıza gətirilən müsübətləri qoca tarix unutmayıb. Hamsı yüzlərlə, minlərlə kitab səhifələrində yazılıb, arxiv qovluqlarında qorunub saxlanır. Bu qaraçı təbiətli haylara müqəddəs torpaqlarımızda yaşamaq üçün yer vermişik, evimizin yuxarı başında oturtmuşuq, qabağına künc- bucaqda ləziz nəyimiz var çıxarıb qoymuşuq. Hansı dildə danışmağlarını, hansı dinə mənsub olduqlarını belə fikrimizə gətirməmişik, onları da Allahın bəndəsi saymışıq. Bütün bunların müqabilində onlar nə ediblər? Bəzən gizlində, bəzən də tam açıq şəkildə çəkinmədən, utanmadan öz çirkin məqsədlərini, məkirli fikrlərini həyata keçirmək üçün istifadə ediblər. Hətta iş o yerə çatıb ki, bizi bu torpaqlara gəlmə, özlərini isə yerlilər sayıblar. Tarixi abidələrimizi, mədəniyyətimizi, incəsənətimizi, yeməklərimizi, musiqi alətlərimizi özününküləşdiriblər. Bəs biz qoçaqlar neyləmişik? Ağzımıza su alıb susmuşuq, bütün baş verənlərə biganə və laqeyid qalmışıq. Bəzən də yekə- yekə, “əşşi ermənidir də, nə danışır, danışsın, nə yazır yazsın, it hürər karvan keçər”, demişik. Daha fikrləşməmişik ki, illər keçəcək, vaxt gələcək bunların altını çəkəcəyik. Özü də çox ağır şəkildə.

 Onlar gecə- gündüz bura mənim, bura da mənim, orada mənim dedilər, biz eşitməməzliyə və görməməzliyə vurduq, bu qulağımızdan alıb, o birindən buraqdıq. Onların yalançı alimciyəzləri qalaq- qalaq, cild- cild Qarabağın, İrəvanın və eləcə də başqa- başqa qədim yurd yerlərimizin onların olması haqqında kitablar yazıb dünyaya yaydılar, bizimkilər erməni arvadlarının qoynunda xumarlana- xumarlana dövlətdən yüksək məbləğdə maaş aldılar.

 Bax, beləcə yüz illərdir ki, itirə- itirə, uduza- uduza, şərə, böhtana düşə- düşə üzü dönük, nankor, satqın, şərəfsiz və ləyaqətsiz bir millətlə bir torpaq üstündə, bir göy altında yaşamaqdayıq. Əgər buna yaşamaq demək olarsa? Dəfələrlə dostlarla söhbətlrimdə demişəm, qəzetlərdə yazmışam ki, erməni insan deyil, hər nədirsə, yer üzərində yaşamağa layiq olmayan bir varlıqdır. Tanrı da onları yaratdığına peşmandır.

 Keçən əsrin sonlarından üzü bu günümüzə kimi ən iyrənc, ən murdar sifətlərini illərlə onlara darayaqda qucaq açan, çörəyini, suyunu dədə malı kimi bölən bizlərə və bütün dünyaya göstərdilər. Torpaqlarımızı havadarlarının köməyi və yardımı ilə işğal etdilər, bir milyon insanımızı dədə- baba torpaqlarından amansızcasına qovub qaçkına, köçkünə çevirdlər. On minlərlə Azərbaycanlını qətlə yetirdilər, nə qədərini də şikəsd elədilər, tarixi abidələrimizi, qəbristanlıqlarımızı, müqəddəs yerlərimizi murdarladılar, dağıdıb yerlə- yeksan elədilər. Bəşəriyyətin ən böyük faciəsini- XOCALI soyqrımını törətdilər. İnsanlığını unudan, yaddan çıxaran dünyanın bu heç tükünü də tərpətmədi. Yüz illərlə “Böyük Ermənistan” xülyasıyla yaşayan bu xəstə millət 28 il işğal edib əsarətdə saxladığı torpaqlarımızla kifayətlənməyib, yeni-yeni ərazilərimizi işğal etmək eşqinə düşdü. Bu iştah Nikol Paşinyan hakimiyyətə gəldikdən sonra özünü daha qabarıq şəkildə göstərməyə başladı. Heç kimin tanımadığı “Dağlıq Qarabağ Respublikası”nın parlamentini bu xəstə təfəkkürlü boşboğaz baş nazir Azərbaycanının  baş tacı və ləyaqət, qeyrət sinvolu olan Şuşaya göçürmək istəyini dilə gətirmişdi. O qədər özünə arxayın idi ki, başının ölçüsündən böyük danışıb “Qarabağ Ermənistandır nöqtə” də demişdi. Hətta o qədər qudurub ədəbsizlik və yekə başlıq edib Şuşada içib yallı da getdi. Azərbaycana və azərbaycan xalqına qarşı təhqiramiz ifadələr işlədib mənəm- mənəmlik elədi. Bir sözlə səbrimizi daşdırıb bizi cin atına mindirdi. Və 2020- ci il sentiyabr ayının 27-si tarixdən 2- ci Qarabağ müharibəsi başladı, nə başladı. Dünyanın ən moderin silahlarıyla silahlanmış müzəffər Azərbaycan ordusu az bir zaman kəsiyində 30 ildə möhkəm istehkamlar qurmuş erməniləri müqəddəs və tarixi torpaqlarımızdan iti qovan kimi qovmağa başladı. Asta qaçan namərddi deyib, dbanlarına tüpürüb, hərbi texnikalarını belə döyüş meydanında atıb üzü İrəvana doğru qaçmağa başladılar. Böyük təşviş içərisində olan ermənilər ağıllarına gətirməyəcəkləri, təsəvvür belə edə bilməyəcəkləri zərbə aldılar. Baş nazir mütücəsinə havadarlarından- ATƏT-in həmsədri olan ölkələrin başçılarından kömək istədi. Lakin nə Rusiya, nə də ABŞ N. Paşınyanın yalvarışlarına məhəl qoymadılar. Ancaq “Ermənidən daha çox erməniləşən Fransa”(H. Hacıyev)-ın prezidenti M. Makron Azərbaycanın prezidenti, Ali Baş Komandan İlham Əliyeva dəələrlə zəng edib atəşin dayandırılmasını xahiş etdi. Və açıq- açığına haqlının yanında yox, haqsızın yanında olduğunu dünyaya nümayiş etdirdi. Bütün bunlara baxmayaraq Respublikanın Ali Baş Komandanı İlham Əliyevin böyük qətiyyəti, sərkədəlik bacarığı və qəhraman Azərbaycan Ordusunun şücayəti nəticəsində döyüşlər davam etdirildi və düşmənə ən ağır zərbələr vuruldu. Hər gün neçə- neçə kəndlərimiz, yüksəkliklərimiz erməni faşistlərindən azad olunurdu. Torpaq əsil sahibinin ayaq səslərini daha uzaqlara yayırdı.

 Nəhayət, müzəffər ordumuz bir həmləylə alınmaz qala olan Şuşanı 28 il 6 aydan sonra işğalçılardan azad edib üç rənkli bayrağımızı orada dalğalandırdı. Ermənilər yüzlərlə itki verib biyabırçı şəkildə geri çəkildilər. Bununla da müqəddəs müharibənin sonu olduğunu, ermənilərin biabarçı məğlubiyətini hər kəs gördü. Başının ölçüsündən böyük danışan, Qarabağda mənəm, Bağdatda kor xəlifə deyən Paşinyan təslimçilik bəyamnaməsinə qol çəkdi. 30 illik torpaq həsrətimizə cənab Ali Baş Kamandan İlham Əliyevin qətiyyətliyi və müzəfər Azərbaycan Ordusunun şücayəti ilə son qoyuldu. Ermənistdan ordusuna Azərbaycan torpaqlarından rədd olub getməsi üçün vaxt verildi.

  Bəyanatın bir bəndində göstərilir ki, Kəlbəcər rayonu erməni silahlılarından və orda yerləşdirilmiş mülkü əhalidən noyabrın 15-ə kimi boşaldılmalıdır. Bu mübarək günü nəyinki 28 il ildən artıq qaçqın, köçkün həyatı yaşamış Kəlbəcərlilər və eləcədə bütün Azərbaycınlar böyük həyacan və səbirsizliklə gözləyirdilər. Vaxdın tamamına saylı saatlar qalmışdı ki, hər bir Azərbaycanlının böyük dəyər verdiyi Hikmət Hacıyev xəbər verdi ki, bəs ermənilərin xahişi ilə Kəlbəcərin boşaldılmasına daha 10 gün vaxt əlavə olunub. Bu Azərbaycan dövləti tərəfindən atılmış növbəti humanist addım idi. Bu xəbərin ardınca əcnəbi televiziya kanallarında 28 il bundan qabaq yerli camatın Kəlbəcərdən hansı vəhşiliklə ermənilər tərəfindən çıxarılması və bu gün ermənilərin ordan necə çıxması kadırları parelel göstərildi. Bu kadırlara sakit, soyuqqanlı baxmaq mümkünsüz idi. 28 il başqasının torpağında rahat yaşayan, onun yeraltı, yerüstü sərvətlərindən istədiyi kimi yararlanan erməni vəhşiləri bu torpaqdan çıxanda əllərinə keçən, gücü çatan nə vardısa hamsını aparırdılar. Aparılması mümkün olmayan evləri yandırır, ağacları kəsir, heyvanları məhv edirdilər. Bu insanlığa sığmayan bir hərəkətdir. Belə bir vəhşiliyi törədənlər Allah bəndəsi ola bilərlərmi? Yox, yox və min dəfə yox. Sifətlərindən vəhşilik, kin- küdrət, qəzəb yağan bu qeyri- adi məxluqlar ağaca, daşa, evə də terror eləyirlər. Belə bir millətə qarşı humanistlik göstərmək və ona Kəlbəcərin daşını, torpağını daşıyıb Ermənistana aparmaq üçün daha on gün vaxt vermək ən azından adamda təəssüf hissi doğrur. Şəxsən mən belə humanisliyi, insanpərvərliyi, sülhpərvərliyi qəbul edə bilmirəm. Ona görə ki, erməni insanlıqdan çox- çox uzaqdır, ona humanistlik, xeyirxahlıq yox, qəddarlıq, əzazillik göstərmək lazımdır. Necə ki, yüz illərdir bizə göstərirlər. Məgər biz bundan dərs ala bilmirik?. Bir də humanistliyi, yaxşılığı qanana, anlayana eləyərlər. Axı erməni nə bilir humanistlik, yaxşılıq nədir. Onunku pislik etmək, öldürmək, dağıtmaqdır. Adi dam örtüyünün bir parçasını qoltuğuna vurub, unutazı qucağına alıb Ermənistana daşıyan bir məxluqda namus, əxlaq, kişilik, adamlıq, mərifət gözləmək ağılsızlıqdır.

  Bizim humanisliyimiz, xeyirxahlığımız, insanlığımız və başqa ali keyfiyyətlərimiz həmişə bizə ziyan gətirib. Murdar, xain, nankor, çörəyi dizinin üstündə olan, əxlaqsız bir millətə qucaq açmamız, onu Allah bəndəsi saymağımız bizim ən böyük səhvimizdir ki, yüz illərdir altını çəkirik. Pis, namərd, yaxşılığı anlamayan qonşuya nirətini, qəzəbini də göstərməlisən ki, o səninlə hesablaşsın, səndən çəkinsin, qorxsun.

Məhərrəm Şəmkirli

AYB-nin və AJB-nin üzvü.