MƏLƏYİN ƏZABI
"Xeberinfo.com": Bir oğlumdan iki nəvə, digər oğlumdan bir nəvə sahibi olan mən Baba sözümü gələcəkdə ailə quracaq, yaxud yenicə ailə qurmuş gənc qızlara demək istəyirəm. Nə qədər ki, subaysınız bilin ki, özünüz üçün yaşayırsınız. Elə ki, ailə qurdunuz anlayın ki, düyaya gətirdiyiniz körpələr üçün yaşayırsınız. Bir də onu fikirləşin ki, ailənizə minimum üç körpə gətirməlisiniz. Mərhum Anam Sara biz övladlarına: “Saxlaya və yetirə biləcəksinizsə on uşaq da azdır. Əgər saxlaya bilməyəcəksinizsə heç biri də lazım deyil”-.deyirdi. Mən Anamın biz övladlara dediklərini həmişə anlamışam. Neçəki körpələr 15 yaşına çatmamışdır Qaynata və Qaynanadan ayrılmayın. Baba və Nənə son gününə qədər Sizin ailənizin və körpələrinizin maddi və mənəvi dayağı olacaq. “Bir uşaq bəsdir, mənim qızıma ayrıca mənzil alın, onu işə düzəldin,”- deyən Ananızın sözləninə əhəmiyyət verməyin. Əgər dediklərimə əməl etməsəniz ailəniz dağılmaq təhlükəsi ilə üzləşə bilər.
17. MƏLƏYİN ƏZABI
Birici hissə
Mustafa axtardı bir bacı-yoldaş,
Tanrısı yetirdi qaragöz qardaş,
Təkliyi bitirdi verildi sirdaş,
Ətrafı sevindi, qüdrət saydılar.
Mikayıl körpədir yeriyə bilmir,
Mustafa dərsdədir gözümə dəymir,
Atam da sərhəngdir görüşə yetmir,
Sevimli cütlüyü sərvət saydılar.
Əmoğlu cütüynən xoşbəxt olsunlar,
Əl-ələ veribən həyat qursunlar,
Böyüyə rəftarnan hörmət qoysunlar,
Sevdalı cütlüyü xoşbəxt saydılar.
İkinci hissə
Qardaşsız həyatda kimə söykənim,
Bacısız təklikdə kimə küsənim,
Doğmasız evlikdə kimə güvənim,
Niyəki övladı qəmgin qoydunuz?
Yoxsulmu doğuldu uğurluğunuz?
Əmoğlu, dayoğlu yada boylanır,
Qolbağı olduğu qıza bağlanır,
Varlığı yandığı oda qalanır,
Təkliyi mənəmi vurğun saydınız?
Dəhşətdi, əzabdı uduzduğunuz.
Ayrılıq yoluna önəm verərək,
Gözəllik yurduna ələm səpərək,
Xoşbəxtlik tapana sitəm edərək ,
Yaralı dərdləri gizlin boğdunuz.
Kədərdi, möhnətdi yuğurduğunuz.
Şənliyim yuxumda - evcik hörürdüm,
Qollarım boynunda Ata görürdüm,
Varlığım qoynunda sevinc bölürdüm,
Xətalı həsrəti mümkün saydınız.
Bircədi, Mələkdi qazandığınız.
Sizlər ki, mehriban canbiriydiniz,
Razı ki, yaşayan nikbiniydiniz,
Yaxşı ki, sayılan xoşbəxtiydiniz,
Xoş olan rəftarı yetim qoydunuz,
Qüsuru demədi soruşduğunuz.
Babanı ağlatdım körpə yaşımda,
Nənəni kövrəltdim ahıl yaşında,
Əzabı hiss etdim yeddi yaşımda,
Qəlbimi əbədi küskün qoydunuz.
Bildizmi kimlərdi doydurduğunuz?
Təkliyin əzabı yenilməz həddir,
Həyatın əzabı keçilməz səddir,
Körpənin əzabı görünməz dərddir,
Niyəki, əzabı qazandırdınız?
Yoloğlu olmadı durumluğunuz.
Tək sülhü yaradan dil var mələkdi,
Milləti tanıdan xoş bir diləkdir,
Cəm mülkü dağıdan dil var kələkdi,
Zərərli kəlməni dərman saydınız.
Tilsimdı, cəfəngdi uydurduğunuz.
Xəyanət səmtinə oğrun baxdınız,
Yetimlər dərdinə dərman tapdınız,
Ucuzlar evində mehman qaldınız,
Anamı əbədii susqun qoydunuz.
Əvəzmi olurdu qoşulduğunuz?
Başın uca olsun, hörmətin artıq,
Üzün bəyaz olsun, mürvətin artıq,
Varın saysız olsun, hümmətin artıq,
Yetimli əntəri süsən saydınız,
Şöhrətmi gətirdi məcnunluğunuz?
Bizi evdə qoyub can üzə-üzə,
Qeyrəti unudub söz çözə-çözə,
Yadları doydurub var gəzə-gəzə
Dünyamı çökdürüb ağlar qoydunuz,
Bildizmi nədədi yoxsulluğunuz?
Göz açdı, yol tutdu çətin dönəmdə,
Boy atdı, yurd qurdu çölün düzündə,
Nəvələr yetirdi özəl mənzildə,
Bibilər çəpləşdi irad tutdunuz,
Qurulu bir yurdu miskin qoydunuz.
yanvar 2015-ci il