"Xeberinfo.com":  Yarandığı gündən erməninin bir məqsədi olub- qonşu ölkələrin torpaqlarını ələ keçirib özlərinə "Böyük Ermənistan" yaratmaq. Zaman- zaman da buna nail olublar.

  Ermənilər türk dünyasına qarşı aşkar və gizli müharibələrini davam etdirmək üçün dünyanın hər yerinə səpələniblər.Bu qaraçı yaşam tərzi onların qanında- canındadır. Hər zaman ölməyi prinsiplərindən üstün tutublar.Tarixin hər hansı vərəqini çevirdikdə oradan qan ləkəsi görünür.Bu qan ləkələrinin baisi erməni millətçiliyi, erməni jovinizmi, erməni qaniçənliyidir. Tarixdən məlumdur ki, ermənilər təkcə bizə qarşı vuruşmayıblar, onlar eyni zamanda romalılara, farslara, türklərə, gürcülərə, ruslara qarşı da vuruşublar.

   Ermənilərin bizdən fərqi odur ki, onlar başqaları ilə asan dil tapmağı bacarırlar.Məhz bu bacarıqları sayəsində bu gün dünyanın bir neçə aparıcı ölkə parlamentlərində yalançı erməni soyqırımını tanıtmağa nail olublar.

   xıx əsrin sonlarından erməni millətçiləri Azərbaycanın əzəli torpaqları olan Qarabağ, Naxçıvan, İrəvan, Göyçə və Zəngəzura sahib çıxmaq istəyiblər.

  Qarabağ  tarixən Qafqazın ən strateji bölgəsi olub. Yaxın qonşularımız olan Rusiya, İran, Türkiyə, Ermənistan və eləcə də dünyanın aparıcı dövlətləri olan İngiltərə, Fransa, ABŞ bu yurda həmişə böyük maraq göstəriblər.

 Dağlıq Qarabağ etnoqrafik əyalət kimi Albaniya dövlətinin tərkibində olmuş, sonralar bütün Azərbaycanla birlikdə ərəb imperiyasının tərkibinə qatılmışdır.Dağlıq Qarabağ Azərbaycan ərazisində yaranan müxtəlif dövlətlərin tərkibində olmuşdur.

   1918- ci il Azərbaycan üçün çox çətin və mürəkkəb zaman olub. Belə bir vaxtda qardaş Türkiyə Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü, suverenliyini qorumaq üçün əlindən gələni edib. Erməni daşnaqlarının və onların arxasında duranlarının pis niyyətini həyata keçirməyə imkan verməyib.

   Ermənistan Azərbaycanın və Gürcistanın torpaqları hesabına "Böyük Ermənistan" yaratmaq üçün Azərbaycan və Gürcüstana qarşı müharibəyə başladı.Əvvəlcə onlar Azərbaycanın qədim torpağında- İrəvanda kiçik bir Ermənistan (9 min kv.km) yaratdılar. Sonralar onu böyüdüb 29 min kv.km -ə çatdırdılar.

   Rus tarixçisi N. N. Şavrov "Zaqafqaziyada rus işinə təhlükə" kitabında yazırdı "1826- 1828- ci illər Rus- İran müharibəsindən sonrakı iki ildə Zaqafqaziyaya 40 min İran ermənisi, 8400 Türkiyə ermənisi köçürülmüşdür və onlar erməni millətinin cüzi olduğu Yelizavatpol və İrəvan quberniyalarının ən yaxşı torpaqlarında- Yuxarı Qarabağda və Göyçə gölü sahillərində yerləşdirildi. Köçkünlərin çoxu ermənidir. İndi Zaqafqaziyada yaşayan 1 milyon 300 min nəfərdən 1 milyonu diyarın yerli əhalisi deyil, gəlmədir".

   Ermənilərin Qafqazda kütləvi surətdə yerləşdirilməsində Rusiyanın böyük marağı vardı.Bu maraq Qafqazda özlərinə möhkəm bir arxa yaratmaq idi.

   Hələ 1823-cü ildə çar Rusiyasının hakim dairələri Qarabağda əhalinin siyahıya alınmasını aparıblar. Məlum olub ki,Qarabağda cəmi 4.366 erməni var ki, bu da ümumi əhalinin 11, 7 faizini təşkil edir. Həmin dövürdə Azərbaycan ailələrinin sayı isə 15.729 imiş. Bu da əhalinin sayının 88,34 faizi deməkdir.

   ABŞ tarixçiləri J və K. Makkartinlər "Türklər və ermənilər"adlı əsərində qeyd edirlər ki, Ermənistan adlanan coğrafi ərazilər ermənilərə deyil, azərbaycanlılara məxsusdur. Çünki bu ərazilərin adı sırf türk adlarıdır. Ermənilər 1935- ci ildən planlı şəkildə bu adları erməniləşdirmişlər. "Böyük Ermənistan" ideyasının həyata keçirilməsində ən çox fəallıq göstərən təşkilat 1890- cı ildə Tiflisdə yaradılmış "Daşnaksütyun" partiyasıdır.

   Qorbi adlı gürcü müəllifi "Qızıl kitab" adlı əsərində göstərir ki, "Daşnaksütyun" partiyasının yaradılmasına kimi Güney Qafqazda sülh və dostluq höküm sürürdü.

   xx əsrin əvvəllərində erməni millətçiləri azərbaycanlıları kütləvi şəkildə öz tarixi torpaqlarından çıxarmağa başladılar. Bunubla da azərbaycanlılara qarşı soyqırım tarixinə başlamış oldular.

   1914- cü ildə birinci Dünya müharibəsi başladı və bundan pis məqsəd üçün istifadə edən ermənilər "Böyük Ermənistan" ideyalarını daha tez həyata keçirmək fəaliyyətinə başladılar. Antanta ölkələri ermənilərdən bir ailət kimi istifadə etməyə qərar verdilər.Türkiyəni məh etmək üçün erməniləri onların üstünə salmışdılar.Hətta sonra onlara türkiyə  ərazisində müxtariyyət verəcəklərini də vəd etdilər.

   Rusiyanın köməyindən sərməst olmuş ermənilər Azərbaycana qarşı daha amansız oldular. 1917-ci ilin dekabrından 1918- ci ilin iyununa kimi İrəvan quberniyasında 200- dən çox azərbaycan kəndini yerlə- yeksan etdilər, yüzlərlə insanı amansızlıla qətlə yetirdilər.

  1919-ci ildə isə qatı millətçi Andronikin qədim Azərbaycan torpaqları olan Zəngəzurda və Yuxarı Qarabağda törətdiyi kütləvi qırğınlar iki ölkə arasında clddi gərginlik yaratdı. Azərbaycan hökumətinin dəfələrlə etdiyi müraciətlər cavabsız qaldı. Andronik 60 mindən çox azərbaycanlını ata-baba yurdundan didərgin saldı.

  Bu il azərbaycanlıların öz yurdlarından köçürülməsinidən 67 il keçir. 67 il bundan qabaq yüz minlərlə azərbaycanlı indi Ermənistan adlandırılan qədim topaqlarından sürgün edilib. Amma heç vaxt sürgün edilən insanların hüquqları gündəmə gətirilməyib. Halbuki onların və varislərinin siyahısı hazırlanmalı, qoyub gəldikləri əmlak hesablanmalı və beynəlxalq təşkilatlar qarşısında məsələ qaldırılmalı və Beynəlxalq məhkəməyə müraciət edilməliydi.

   Bizim unutqanlığımızdan geninə- boluna istifadə edən ermənilər bir neçə il bundan qabaq Moskvada 4 hektar ərazidə "Yeni Naxçıvan" kilsəsi tikdilər. Bunun bir ucu Rastov- Don şəhərinin yaxınlığında ermənilər tərəfindən salınmış kiçik Naxçıvan şəhərinə gedib çıxır.

   Onlar dünyaya sübut etməyə çalışırlar ki, (bəzən buna nail də olurlar) Naxçıvan da erməni torpağıdır. Amma bu ağıldan kəmlər unudurlar ki, Naxçıvan sırf türk sözüdür.

   ...Sovet dönəmində Ukraynada hərbi xidmətdəydim. Xidmətin ikinci ilində bizi Xarkov şəhəri yaxınlığındakı meşədən yol çəkmək üçün ezamiyyətə aparmışdılar. Həmin vaxt yol çəkilişinə ehtiyatda olan əsgər və zabitlər də səfərbər edilmişdilər.İstirahət günlərinin birində mən düşdüyüm bölmənin ehtiyatdan gəlmiş bir zabiti məndən soruşdu ki, nə üçün Naxçıvanı zavallı ermənilərdən almısınız, yazıqdılar , qaytarın özlərinə. Dedim, yoldaş zabit, nəyinki Naxçıvan,  İrəvan da heç vaxt ermənilərin olmayıb,ora əzəli və qədim Azərbaycan torpaqlarıdır. İndiki Ermənistan dediyimiz torpaqlara onlar qıraqdan gəlmədirlər.

  Sovet vaxtında millətçilikdən danışmaq, yer- yurd təbliğatı aparmaq qorxulu idi.Amma ermənilər bunu qorxmadan. çəkinmədən edirdilər. Elə evimizin içində- Bakıda deyirdilər ki,siz bizə qarşı soyqırım eləmisiniz.Buna görə də onlaın nahaq, şər, böhdan deyən dilini kəsən yox idi.

  2008- ci ildə qədim Azərbaycan şəhəri İrəvanın 600 illik yubleyi tamam oldu.Çox təəssüf ki, bu yubleyi keçirmək bir nəfər sadə azərbaycanlının yox, alimin, ziyalının, Milli Məclis üzvünün yadına düşdümü? Yox, düşmədi.

  1918- ci ildə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Milli Şurasının İrəvanın ermənilərə verilməsi qərarının qəbulunda 28 üzvdən 16 nəfəri iştirak edib.85 faizi azərbaycanlı olan əhalinin rəyi soruşulmayıb. İrəvandan olan 3 deputatın qərardan protestinə baxılmayıb.

  Niyə bu faktları sübutlarla, dəlillərlə toplayıb bir tarixi sənəd kimi beynəlxalq təşkilatların qabağına qoymuruq,lap elə gösünə soxmuruq?! Nə vaxta kimi alimlər,təyinatlı deputatlar dövlətdən havayı maaş alacaqlar? 

   Qardaşlar, bu tutarlı faktlar qarşısında boynubükük durmaq, gözünü döymək, susmaq  bizə yaraşmaz. Erməninin əlində belə faktlar olsaydı, daşımızı daş üstə qoymazdı, dünyanı başımıza dar eləmişdi.

   Aylar günlərdən, illər aylardan yaranır. Müəyyən gündə baş vermiş yaxşı- pis hadisəylə ay da, il də yadda qalır,tarix olur. 26 fevral 1992-ci il Azərbaycan xalqının yaddaşından heç vaxt silinməyəcək, unudulmayacaq bir ay, bir il- bir tarixdir.

  Bu ay, bu il yalnız Xocalının yox, Azərbaycanın, yalnız Azərbaycanın yox, Türk dünyasının, yalnız Türk dünyasının yox, bütün insanlığın tarixinə vəhşi ermənilət tərəfindən yazılmış qara səhifədir. Nə qədər ki, yer üzərində ermənilər var, bu qara səhifə insanlığa. tarixə  bir ləkədir. Nə qədər ki, dünya dövlətləri bu qara səhifəni soyqırım kimi tanımayacaq, oğullar analarının üzünə şax baxa bilməyəcəklər, ağrı çəkəcəklər. Bu ağrıya bütün Azərbaycan sızlayacaq. Nə qədər ki, içimizdə bu ağrı var, oturanda da, duranda da, çay içib- çörək yeyəndə də tapdanmış namusumuzu. alçaldılmış qürurumuzu fikirləşəcəyik. Fikirləşəcəyik ki, İlahi,biz kimin toyuğuna "kiş" demişdik, biz kimin yerinə- yurduna göz dikmişdik, kimin çörəyinə bais olmuşduq ki, bu iş gəldi başımıza? Kim düzəltdi, kim qurdu. kim düşündü bu faciəni?

   Ən böyük günahkar kimdir? Allahmı, onun inandığımız bəndəsimi?

   Dünyanın ən üzü qara günü 26 fevralda erməni hərbi birləşmələri və Sovet Ordusunun Xankəndində yerləşən 368-ci motoatıcı alayının zirehli texnikası və hərbiçilərinin köməyi ilə qədim yaşayış məskəni olan Xocalı vəhçicəsinə dağıdıldı, yandırıldı, dinc sakinlərinə insan ağlına gəlməyən divan tutuldu. 613 nəfər (106 qadın, 63 uşaq, 70 qoca ) qanına qəltan edildi. 1275 nəfər əsir alındı, 150 nəfər isə qarda, çovğunda itkin düşdü, 8 ailə bütünlüklə öldürüldü, 59 nəfər isə görünməmiş qəddarlıqla qətil olundu. Xocalı soyqırımında min nəfər əlil olub ki,onların da 75 nəfəri uşaqlardır.

  Xocalı qırğınında əhaliyə və dövlətə 250 milyard dollar ziyan dəyib. Baş verən erməni vəhşiliyi haqqında dünya mətbuatında danılmaz, gizlədilməz faktlar var. Məsələn, o vaxt Fransanın "Krual Evenemon" jurnalı yazırdı "Bütün dünya eybəcər hala salınmış meyitlərin şahidi oldu." İngiltərənin "Sondi Tayms" qəzeti isə yazırdı: "Erməni əsgərləri minlərlə ailəni məhv etdi". Rusiyanın "İzvestiya" qəzetində isə belə bir məlumat yer almışdı: "Orada uşaqların qulaqları kəsilmiş,kişilərin skalplrı götürülmüşdü".

  Erməniyə qalib gəlmək,onu diz çökdürmək, dünyaya soyqırım edən bir millət kimi çatdırmaq üçün ağıl və güc lazımdır. Oturub- durub deyirik ki,biz ağıllı və güclü dövlətik. Qafqazda söz sahibiyik, böyük dövlətlər bizi sayır, haqq işimizi müdafiə edir. Ona görəmi uzun illərdir bir ovuc erməniylə, ağıllılardan ağıllı, güclülərdən güclü olan biz azərbaycanlılar bacarmırıq?

  Biz tezliklə ağlımızı və gücümüzü bir yerə toplayıb erməniləri dədə- baba torpaqlarımızdan iti qovan kimi qovmalıyıq. Azərbaycanda bir nəfər də erməni deyilən, Allah bəndəsi olmayan varlıq qalmamalıdır. Bir dəfəlik bilmək, qulaqda sırğa etmək lazımdır ki, ağıl və güc olmayan yerdə erməniyə heç vaxt, heç zaman qalib gəlmək mümkün deyil. Bizim ermənilər tərəfindən başımıza gətirilənlərin bir günahkarları da elə özümüzük. xx əsrin əvvəllərində əgər Qərbi Azərbaycandan soydaşlarımız çıxarılmasaydılar, duruş gətirsəydilər, Azərbaycan hökuməti dəstək versəydi, başabəla rəhbərlər Moskvaya inad göstərsiydilər, bu gün nə Azərbaycan torpaqları işğal olunardı, nə də bu qədər qaçqın, köçkün olardı, nə də Xocalı kimi tarixdə görünməmiş soyqrım olardı.

  Azərbaycan torpaqlarının azad edilməsi haqqında kəsərsiz 4 qətnamə qəbul edən BMT- nin qərargahına girəcəkdə böyük Sədinin dünya xalqlarının yüzünün dilində belə bir kəlamı yazılıb: "Bəşəriyyət vahid bir bədəndir. Elə ki, həyat bu bədənin əzəlarından birinə xətər yetirdi, başqa əzalar da ağrıyır". Yazıqlar olsun ki, dünya birliyi bu kəlamı başa düşdüyü halda, işğalçıyla işğal olunanı fərqləndirmir.  

  Xocalı soyqrımını dünyanın tanıması üçün ciddi addımlar atılmalı, soyqrım bütün detalları ilə dünya ölkələrinin parlamentlərinə çatdırılmalı, BMT, ATƏT, AŞ və başqa beynəlxalq qurumlara müraciət edilməli, aktın tanınması üçün cəhtlər olunmalıdır. Şəhidlər Xiyabanında soyqrım abidəsi və muzeyi yaradılsın. rəsmi qonaqların abidəni ziyarət etməsi rəsmi Dövlət protokuluna salınsın.

 Xocalı və 1918-ci il soyqrımlarından illər keçir. Heç nə dəyişməyib. Dəyişən təkcə illərdir. Amma namusumuza, qeyrətimizə,kişiliyimizə, mənliyimizə,şərəfimizə... vurulmuş ləkə hələ də durur.

  Bu gün Roma Papası yüz il bundan qabaq olmamış erməni "soyqırım"ını tanıyırsa, onu xx əsrin ilk "soqrımı" adlandırırsa, bu korluq və tərəfkeşlikdir. Deməli bu dünyada haqq deyilən şey yoxdur.Dünyanın tarazlığını,nizamını pozan dinlər, onun başında duranlar və haqqı danan, kor,kar olan siyasətçilərdir. Əgər bu doğurdan da belə olmasaydı, dünənki Xocalı soyqrımı dünya dövlətləri tərəfindən bir mənalı olaraq çoxdan tanınmışdı.

  Tanrım, sən bizə imkan ver, dünyanı saymayan, BMT- in, ATƏT- in, AŞ- ın dediklərini qulaqardına vuran, qaniçən, amansız yağını və işğalçını özümüz öz əlimizlə cəzalandıraq. Namusumuzu təmizləyək. Bu, insanlıqda ən şərəfli vəzifədir. Bu şərəfli işi görməkdən bizi məhrum eləmə.

Məhərrəm Şəmkirli