AZ
RU
Qələmi, şairi çağırmır daha
Can verən sözlərim yas tutub ağlar,
Kəlmələr düyülər dilimdə mənim.
Qəlbimə, konlümə daş tutub ağlar,
Alçalar misralar sözümdə mənim.
Ruhumun naləsi vərəqə höpub,
Hıçqırar, bağırar fəryad qoparar.
Kimsəsiz kəlməsi dilimdən qopub,
Görünər kölgə tək, min ad aparar.
Şairin başına bu an daş düşər,
Əlində qələmi əsəndə görün.
Doluxan gözündən düşər, yaş düşər,
Ruhunun xəncəri kəsəndə görün.
Qələmin şairdən küsməsi olur,
Misralar, sətirlər yazılmır daha.
Kəlmənin uğursuz düşməsi olur,
Qələmi, şairi çağırmır daha.
O günün toyunu məndə çalıram,
Səsimin zilini kaman dəyişdi.
Başıma gələnə mətəl qalıram,
Ruhumun yolunu zaman dəyişdi.
Təranə Şəms.05.06.2017
(5).jpeg)
