Hələ "mən" yox idim....
Xeberinfo.com:
Hələ mən yox idim bu günəş altda
Hələ şəfəqindən asılmamışdım...
Hələ "mən" yox idi "Əbülfət" adda
Bu ad ünvanıma yazılmamışdı...
Ağaclar bitirdi üzü sabaha
Gövdəsi kökündən yuxarı idi.
Bir vaxt düzülmüşdü ümidi sapa
Sobada qıvrılır buxarı indi...
Mənim yoxluğuma "salam" verən yox
Mənim yoxluğumu duyan yox idi.
Hələ mən yox idim..-uzaq görən çox,
Gözü seçməyənin könlü tox idi...
Hələ mən yox idim yollar,cığırlar
Silmişdi gözündən ləpirləri də.
Hələ mən yox idim,vardı oğullar
Vardı dağ əridən təpərləri də.
Kimsəsiz divarlar uçmağa həsrət
Qəlb vardı,daşlaşıb bülövlənirdi.
Əllərim torpağı quçmağa həsrət
Torpağın döşünə vəd ələnirdi...
Gəldim,yoxluğumu dandı gözlərim
Həsrətlər təzədən ütüləndilər.
Gəldim,yoxluğumdan yandı gözlərim
Elə ki,baxışlar ütüləndilər..
Bəhrəsi yox ikən alağı dizdən
Təriflər dolaşdı baxışlarıma.
Keçdi sevinclərim enişdən,düzdən
Qaldı həsrətlərim yoxuşlarıma...
Yenə üzü günə ağaclar bitir,
Yenə üzü yola adamlar durur...
Əvvəlki yoxluğum gözümdən itib
Sonrakı günümdə toy-bayram qurur...
Əbülfət Novruz