“Navalnı xarizmatik fəal olsa da, Kremlin media, məhkəmələr, seçki sistemi üzərində dominantlığı onun siyasətdə uğur qazanmasını mümkünsüz edib. Ancaq korrupsiya araşdırmaları, hazırlanan videoların milyonlarla insan tərəfindən baxılması onu hakim elitanın yolunda tikana çevirib”, – məqalədə deyilir.

Qəzet Navalnının Rusiyada biznes və siyasi sinfində düşmənlər qazandığını qeyd edir.

“Zəhərlənibsə belə, buna görə hakimiyyətin, yaxud dövlətə bağlı oyunçuların məsuliyyət daşımasınıəminliklə demək olmaz. Ancaq Rusiyada bunun əksi sübut olunmayınca məhz onlar əsas şübhəli kimi qalacaqlar. Müxalifət lideri dəfələrlə həbs olunub, üzünə zəhərli boya atılıb, bir gözü az qala kor olacaqdı, ötən il həbsdə ikən “kəskin allergik reaksiya” keçirib. Onun Belarusda diktaturaya qarşı üsyanın Rusiyanın gələcəyindən xəbər verdiyini deməsi də onu Kremlə sevdirməyib”, – məqalədə vurğulanır.

Qəzet xarici investorları gözlərini açmağa, “Magnitsky” qanunu olan ölkələri isə Navalnıyə hücumda əli olan rəsmilərə sanksiyalar tətbiq etməyəçağırır. Bu qanun insan haqları pozucularına sanksiyalar nəzərdə tutur.

“Fransa Prezidenti Emmanuel Makron kimi Rusiyayla münasibətlərin yenidən qurulmasını istəyən liderlər də ehtiyatlı olmalıdırlar. Nüvə silahları məsələləri üzrə dialoq vacibdir. Ancaq yaxınlaşmaq istəyən heç kəs (Prezident Vladimir) Putinin qurduğu sistemin təbiəti haqda illüziyaya qapılmamalıdır”, – qəzet yazır.

“The Guardian” qəzeti də indiyədək Putin rejiminin öldürülən opponentləriniyada salır. 2006-cı ildə Alekander Litvinenko Londonda, Kremlin iki adamı tərəfindən poloniumla öldürüldü. Onda Rusiya rəsmiləri deyirdilər ki, Moskva bunun üçün məsuliyyət daşıya bilməz, çünki bu insident ölkənin beynəlxalq nüfuzuna zərbə vururdu.

Elə Putinpərəst teleaparıcı Dmitri Kisylov dünən (avqustun 20-də) Navalnının vəziyyətindən danışanda belə bir eybəcər məntiqə söykənərək günahı Qərbin üstünə yıxmağa çalışıb.

Qəzet Navalnının Sibirə səfəri zamanı tədqiqat apardığını, yerli namizədlər və könüllülərlə görüşdüyünü yazır. Dostlarının fikrincə, onu Sibirdə hansısa qubernatorun, yaxud merin yuxarının icazəsi olmadan zəhərləməsi inandırıcı görünmür. Onlar zəhərləmənin Kremlin təhlükəsizlik xidmətlərinin sevimli metodu olduğunu deyirlər.

Məqalədə Navalnının Belarusdakı etirazları Rusiyayla müqayisə etdiyi vurğulanır.

“Oxşarlıq ortadadır. Belarus prezidenti Aleksandr Lukaşenko 26 ildir vəzifədədir; Putin isə yayda konstitusiyaya dəyişiklik üzrə səsvermə keçirdi, 2036-cı ilədək hakimiyyətdə qalmasına yol açıldı.

Navalnının taleyindən asılı olmayaraq, biz həqiqəti bilməyəcəyik. Rusiyada təhqiqat vəədliyyə sistemi müstəqil deyil. Jurnalist Anna Politkovskaya işi kimi daha öncəki hay-küylü qətllər heç vaxt tam araşdırılmayıb. Bəzən sıravi adamlar məhkum edilir. Amma sifarişi verənlər nadir hallarda tapılır”,– qəzet yazır. (azadliq.org)