“Toydakı kimi çalmaq istəyirdilər, amma yas mərasimindəki kimi alındı”

Yenixeber.org: “Biz cazdanıq” filmindəki bu məşhur ifadə Suriyanın Bəşər Əsəd rejiminin devrilməsindən sonrakı gələcəyinin müzakirə edildiyi bu günlərdə çox aktual səslənir. Xüsusən də belə çıxır ki, Rusiya və İranla yanaşı Əsəd rejimini qətiyyətlə dəstəkləyən Ermənistan Suriyada rejimin süqutu ilə bağlı məyusdur. Bu barədə “Clash Report” nəşri yazır.

“Ermənistan qoşunları gecə saatlarında yük təyyarələri ilə tələsik təxliyə edilib”, - deyə erməni mediası yazır və müxalif qrupları, o cümlədən özbəklər, çeçenlər və tacikləri “terrorçu” adlandırır, ermənilərin onilliklər boyu Əsədi dəstəklədiyini açıq şəkildə etiraf edir.

Bu hekayədə hər şey gülməlidir. Əvvəla, erməni tərəfi özünü dünənki “əsədçilər”dən daha böyük “əsədçilər” kimi göstərməyə çalışır.

Belə ki, dekabrın 9-da Suriyanın qaçaq diktatoru Bəşər Əsədin Baas Partiyası Suriyada keçid dövrünü dəstəkləyəcəyini açıqlayıb. “The Barron” xəbər verir ki, bunu partiyanın baş katibi İbrahim əl-Hədid deyib.

Bu açıqlama Suriya üsyançılarının hakimiyyəti ələ keçirməsi və Əsədi qaçmağa məcbur etməsindən sonra verilib. “Biz Suriyada ölkənin birliyini qorumağa yönəlmiş keçid dövrünü dəstəkləməyə davam edəcəyik”, - deyə baş katib bildirib.

Suriyanın Moskvadakı səfiri Bəşər Cəfəri (Əsəd dövründə olduğu kimi) də açıqlama verib. O, baş verənlərlə bağlı fikirlərini “RT Arabic”ə müsahibəsində açıqlayıb.

“Korrupsiyaya yoluxmuş sistemin bir neçə gün ərzində süqutu onun həm cəmiyyətdə, həm də ordu və silahlı qüvvələr arasında qeyri-populyarlığından və dəstəksizliyindən xəbər verir. Bu sistemin başçısının heç bir şey olmadan, zülmət pərdəsi altında biabırçı və alçaldıcı şəkildə qaçması ölkə qarşısında milli məsuliyyət hissinin olmaması, baş verənlərin dəyişdirilməsinin zəruriliyini təsdiqləyir və daha yaxşı gələcəyə ümid oyadır və həm insanların, həm də ölkənin infrastrukturu üçün inkişaf imkanları təmin edir. Suriyanın başına gələn dağıntıların nəticələrini düzəltmək əvəzinə onilliklər boyu insanların ləyaqətindən istifadə edən, xalqı müxtəlif zülmlərə, amansızlıqlara, təqiblərə məruz qoyan, ictimai-siyasi xadimləri sıxışdırıb çıxaran vətən tacirlərinin, manipulyasiya, ucuz şüarlar və peşəkar yalançıların alçaq mənafelərini ifadə edirdi bu elita”, - deyə səfir bildirib.

Bax belə! Aleksandr Qaliçinın "Stalin haqqında poema"sına bənzədi. Və beləliklə, dünən Bəşər Əsəd rejiminə sədaqətlə xidmət edənlərin bütün bu “qəfil bəsirət” prosesi fonunda Ermənistan tərəfinin onu siyasi zibilliyə göndərənləri pisləmək cəhdləri xüsusilə aktualdır.

Digər tərəfdən, təxminən 20 min nəfərlik erməni icması Əsəd rejimi dövründə Suriyada böyük imtiyazlara malik idi. Məsələn, onların Suriya Xalq Şurasına (parlamentinə) daxil olmaq üçün öz kvotaları var idi. Belə ki, iyulun 15-də Suriya parlamentinə keçirilən seçkilərdə Mariya Qabrielyan erməni icmasından vahid namizəd kimi bu kvota üzrə mandat qazanıb.

Yadımdadır, Daşnaksütyunun ali orqanının nümayəndəsi İşxan Saqatelyan onu seçilməsi münasibətilə təbrik etmişdi. O, Qabrielyanın onun partiya yoldaşı olduğunu göstərib. Bəli, Suriya parlamentində tarixən terroru siyasi məqsədə çatmaq üsullarından biri kimi seçmiş partiyanın nümayəndəsi oturur. Daşnaklar Avropanın bir çox şəhərlərində terror aktları törədiblər, azərbaycanlı və türkiyəli diplomatları qətlə yetiriblər.

İndi eyni Mariya Qabrielyan sualla üzləşir: bundan sonra nə etməli? Ümumiyyətlə, seçim böyük deyil. Ya yeni hakimiyyətə, yəni erməni mediasının “terrorçu” adlandırdığı şəxslərə sədaqət andı içsin, ya da ailəsi Moskvada dəbdəbəli daşınmaz əmlak alan və orada yaxşı məskunlaşan Bəşər Əsədə biət etsin. Seçimin növbəti “qəfil oyanış” sessiyasının xeyrinə olacağına böyük şübhələrim var.

Ancaq bu, ən şirəli hissə deyil. “Əsəd əleyhinə olan suriyalılar yunan mediası tərəfindən “mübarizə”lərinin “təfsirini” dəyişdirmək üçün Afinadakı Sintaqma meydanına toplaşıblar. “Yunanıstanda olan suriyalılar mümkün qədər tez ölkələrinə göndərilməlidir”, - deyə “Yunan City Times”-ın Afinadakı bürosunun rəhbəri Paul Antonopoulos yazır.

O, haqlıdır. Həqiqətən də, “Bəşər Əsəd rejiminin qurbanı” kimi mövqe tutan gənclər də daxil olmaqla, çoxlu sayda Suriya vətəndaşı Avropanın müxtəlif ölkələrində məskunlaşıb. Onlar Suriyaya qayıtmaq və mənfur rejimlə mübarizə aparmaq təkliflərini həmişə hiddətlə rədd ediblər. Bu rejimi Avropadan bir yumruqla hədələmək daha qaneedici, daha rahat və təhlükəsiz idi.

Beləliklə, rejim süpürülür. Müvafiq olaraq, bütün bu insanları Avropa şəhərlərində saxlamağa davam etmək üçün heç bir ağlabatan səbəb yoxdur. Amma onların hamısı Avropa ölkələrində sosial müavinət almağa o qədər öyrəşiblər ki! İndi nə etməlidirlər? Lakin dilemma çox bəsitdir. Və burada necə "çalacaqlarının" əhəmiyyəti yoxdur - toyda və ya yas mərasimində olduğu kimi. Nəticə eyni olacaq.(AYNA)