"Xeberinfo.com":   (Ardı)

Onlar arasında ciddi söhbət getdi. Məbləğ çox böyük miqdarda idi. Həmin məbləğlə Firuzun ailəsi məhvedilməli idi..Valid dedi:

-Polis barədə də nigaran qalma.O mənim boynuma.

-Qurtaracaqsan?

-Hə.

Artıq hər bir detal razılaşdırıldı..Dəqiqləşmələr getdi. Sakitlik oldu...Artıq həkimin külfəti öldürüləcəkdi.

Həmin zaman İlhamə evdə idi.Qizini yenicə yatırmışdı Əri Firuzun yolunu gözləyirdi. Həmin an qapının döyülməsini eşitdi.

-Kim?

Cavab çıxmadı.Qadın bir daha sualını təkrarladı.Yenidən eyni hal təkrarlandı.Necə olldusa qadın qapını açdı.və maskalı kəsi görüb dondu.

-Sizə nə lazımdır?

Cavab əvəzinə qəfil atəş açıldı. İlhamə kökündən kəsilmiş budaq tək yerə sərildi,Bir andaca sinəsindən qan fəvvarə tək fışqırdı...Səsdən qorxan tifil qışqırmağa,ağlamağa başladı. Körpənin səsinin kəsilməyəcəyini görən qatil bıçağı onun sinəsinə sapladı.Yazıq körpə çırpındı və əbədiyyətə qovuşdu...

Çölə çıxan maskalı heç nə düşünmədən uzaqlaşdı...Qətldən kimsənin xəbəri olmadı..Sanki,həmin iki varlıq olmamışdı..İşdə olan və içgi içən həkimin bu olanlardan xəbəri olmadı.O,evə axşamüstü qayıdacaqdı..Cəsədlər elə həmin yerdə qaldı...Qatil hadisə yerindən uzaqlaşdı..

Hələ ki,həkimin bütün bu olanlardan xəbəri olmamışdı. Firuz öz işində idi. Bir azdan evinə gedəcəkdi. Yəqin ki,İlhamə və qızı həkimi qarşılayacaqdı.O,bunaəmin idi. Bir azdan vaxt tamam oldu. Firuz yığışdı. Evinə yola düşdü. Lakin,birdən-birə yolda diksindi. Ürəyinə nəsə qorxulu şey dammışdı..Buna görə də,evinə tez çatmaq,ailəsindən bir xəbər öyrənmək arzulayırdı. Səksəkədə idi. “Ay allahım,mənə dayaq dur..”- deyə düşündü..Vəziyyərti ağır və qorxulu idi. Beləcə evinə necə çatdığını,qapını necə açaraq evə keçdiyini bilmədi. Dəhlizdə dörd bir tərəfə nəzər saldı. Ətraf qaranlığa qərq olmuşdu. Firuz heç nə duymadı. Səsləndi:

-Xumar..İlhamə..

Ancaq,cavab gəlmədi və bu Firuzu daha da həyəcanlandırdı...Həkim cəld otağa yüyürdüvə qəfil gördüyü mənzərədən yerindəcə qurudu. Arvadı ilə qızını vəhşicəsinə qətlə yetirmişdilər. Həkim qanın quruduğunu görüb dəhşətə gəldi..

-Aman allah..Aman allah,bu nə işdr?!

Qorxuya düşdü...Bir anlıq duruxdu..Gözləri doldu...Həyəcan keçirdi... Firuz həyəcana düşürdü.Ailəsi məhv edilmişdi.Həkim  bu dərdə dözə bilməyəcəkdi. Nə isə baş vermişdi. Firuz üçün ailə bir daha olmayacaqdı.

Qatil qaçmışdı.Yəqin ki, cəzasız qalacaqdı.Uşağını itirmiş ata bununla ölmüş övladının qisasını alacağına əmin olmuşdu.Amma kimsənin bundan xəbəri olmamışdı. Firuz depresiyada idi.Artıq həkimin sonu gəlmişdi. Bunu çox dəqiq hiss edirdi. Ailəsindən sonra yaşaya bilməzdi. Qəti yaşaya bilməzdi Firuz...keçmişləri xatırlayırdı. Ürəyi ailəsini arzulayırdı. Fikri uzaqlarda qalırdı.Ailəsi bir daha qayıtmayacaqdı..Onlar həkiminqəlbində qalacaq,əbədi yaşayacaqdılar. Həyatı artıq puç olub getmişdi. Vəziyyəti ağır və dözülməz idi.

Ata övladının intiqamını Aldiğina görə sevinirdi. Ürəyi, qəlbi yerinə gəlmişdi. Odur ki,qatillə görüşdü... Bir müddət düşündü. Yenə də sevinir,şadlanırdı. Dedi:

-Pul alacaqsan..

Hər şeydə razılaşdılar..Qatil pulunu aldı.

-razı?

-Hə..

Onlar ayrıldılar. Hərə öz yolu ilə getdi.

Firuz depresiyada idi. Həyatı alt-üst olmuşdu.Ailəsi məhv edilmişdi.Öz həyatı dağılmışdı..Bax,buna dözə bilmirdi Firuz. İlhamə ilə körpə qızının yanında olmasını istəyirdi..Lakin,bu artıq qeyri-mümkün idi. Firuz ailəsini birdaha görməyəcəkdi. Ağlayırdı. Artıq içgininqədərini artırmıçdı. Bütün günü sərxoş olurdu. İşində də axsamalar vardı. İşdən qovulmuşdu. Küçələrdə gecələyirdi Firuz.Yaxşı qidalana da bilmirdi. Günlərlə ac qaldığı vaxtlar olurdu..

Həkimə mənəvi dayaq duran tapılmırdı..Günləri tənhalıqla keçirdi...Tez-tez ailəsini xatırlayırdı.. Heç kəs həkimə mənəvi dayaq olmamışdı. Məhz,bu onu sıxırdı. Firuz özü də itgiləri ilə barışa bilmirdi.  Qorxu çəkirdi.Həkim ailəsi üçün narahat olurdu.Həyatı ağır olacaqdı.

Həkim işlədiyi vaxtlar onun yadına düşürdü. Neçə- neçə müvəffəqiyyətli əməliyyatlar aparmışdı..Hamısı da sağlam idi. Bəs indi?!.İndi gərəksiz bir kimsəydi Firuz.küçədə yaşamağa başlamışdı..Bu cür həyat yaşamaq indi ona rahat idi.Firuz buna alışmışdı..

-Belə əladır.

Bu söz dilinin əzbəəri idi onun. Hərdən keçən günləri də yadına düşürdü. Qəmginliklə xatırlayırdı.. Bir zamanlar qızcığazı ilə rahat-rahat oynayırdı.İndi həmin xoşbəxt anları xəyalında canlandırmağa başladı.Artıq o,tükənmişdi. Daha yaşamaq,həyatdan zövq almaq istəmirdi..Hər şey həkimə cansıxııcı gəlirdi.Ölmək istəyirdi.Özünə ucuz ölüm arzulayırdı

Küçədən ötənlər onu”dəli”deyə səsləyirdilər.Elə bilirdilər ki,əsl dəlidir..Əslində isə belə deyildi.Səsləyirdilər:

-Dəli gəlir,gic gəlir..

Bu hal hər saat təkrar olunurdu.Dəfələrlə eyni sözü eşitmişdi həkim.. Lakin həmin sözə əhəmiyyət verməməyi qət etmişdi. Firuzun vəziyyəti cıxılmaz olmuşdu. Həmişə həmin sözü deyirdilər..

Hərdən ailəsi yada düşürtdü..Ağlayır,yalnız bundan sonra sakitləşirdi. Küçədə yaşamağa alışmışdı.İlk zamanlar bu Firuza çətin olsa da sonralar heç bir çətinlik çəkmədi və taleyi ilə barışdı.Hətta onu dəli və dilənci hesab edənlər ona pul da verirdilər..bu da həkimə təsir edirdi..Kədərlənir və qəmgin olurdu.eyni hal bir neçə dəfə təkrar olunmuşdu.. Ailəsi üçün narahatolardı. Lakin,indi heç nəyin önəmi yox idi. Təklik Firuzu sıxırdı. Həkim qorxu və hürkü keçirirdi. Həyatı tükdən asılı idi..Neyləyəcəyi barədə çox düşünmüşdü...Artıq ağır həyat Firuzu sıxırdı...Tək darıxırdı...Tez-tez gözləri dolurdu..Keçmiş xatirələr onu qəm dəryasına qərq edirdi..Lakin,gedəni geri qaytarmaq qeyri-mümkün idi.İndi Firuzun həyatı alt-üst olmuşdu.Məhz,bununla barışa bilmirdi Firuz...Dəhşətli anlar yaranırdı..Küçədə yaşamağa məhkum olmuşdu. Ötən xoş çağları fikirləşirdi. İndi isə həmin günlər heç  zaman qayıtmayacaqdı..Bu anları dəhşətlə xatırlamışdı. Ömür boyuyaddan çıxarmayacaqdı. Firuz ondan dəhşətli qisas alındığının fərqində idi. Bu ağla sığmaz intiqam idi sən demə..”Heyf”deyə  fikirləşirdi.Hamı,hər kəs həkimdən üz döndərmişdi.Həyat onu məngənəyə alıb sıxırdı. Daha qorxunc olurdu həkimin gözündə.Sanki,zaman onun əlehinə işləməyə başladı.Bu haqda həkim düşünürdü. Özü də hiss etmədən qorxurdu.

Ardı var...

Azər Qaraqoyunlu