"Xeberinfo.com":   (Ardı)

       Aradan çox keçmişdi. Heç nə dəyişmirdi.  İlhamə də Firuzu çox sevirdi. Ona bağlanırdı. Gözündə yalnız bu idi . Həyatı dəyişəcəkdi. Qız elçilərini gözləyirdi. Ürəyi atlan ırdı həyatı xoş keşəcəkdi yəqin ki...Sevinirdi. Hazırlaşm Ali idi. Gözəl görünmək arzusunda idi..hələ ki gözləməliydi.. Ana Əlövsətlə məsləhətləşdikdən sonra hazırlıq görməyə başladı...Bazara yollandı...Xeyli xərc çəkərək,bazarlıq etdi.Hərşey aldıvəhazırladı. Ürəyi həyəcandan şiddətlə döyünürdü.

    Nəhayət, yola düşdülər. Elşiliyə gedirdilər. Müsbət nəticəyə əminlik yaranmışdı. Həmsevinir,həm həyəcanlanırdı. Ana bunu hiss edirdi. Beləcə,gəlibqız evinə çatdılar. Mehriban və gülərüzlə qarşılandılar. Hal-əhval tutdular.

-Nə var,nəyox?.

-Yaxşılıq...

Xeyli müddət susdular. Dinən yox idi. Sakitlik yaranmışdı.

-Gəlməkdə məqsəd?

-Belə deyirlər ki,Ev bizdə,eşik sizdə...-söylədi ana.

Əjdər kişi o saat məğzi anladı. Arvadıyla baxışdı və dilləndi:

-Bizrazı. Ancaq qızın da fikrini alaq.

-Olar –söylədi Əlğvsət.

Ailələr arasında razılıq yaranmışdı. Hər kəs sevinirdi. Deməli ,xeyir iş gözlənilən idi. Buna da sevinənlər çox idi.

Əlövsət qalxdı:

-Gedək..

       -Hə..

Onunla razılaşdılar. Hamı qalxdı..

-İnşallah ,görüşərik..

Artıq hər şey həll olunmuş,heç nə qalmamışdı. Hər kəs çıxdı.

Firuz sevinirdi Eyni sevincdənİlhaməyə də pay düşürdü. Sevinc hissi keşirirdi. Qız istədiyinə qovuşmuşdu. Yalnız toy etmək qalırdı. Buna hazır olmalı idi. İndi bu lazım olacaqdı.

     Artıq Firuz özünə iş tapmış,çalışmağabaşlamışdı...İşi getdikcə irəli gedirdi. Hğrmət qazanmağa,məhşurlaşmağa başlamışdı..Əsl cərrah idi. Sanki əlləri qızılidi onun haqqında da hər kəs bunu söyləyirdi...Yaxşı da qazanırdı. Artıq məhşurlaşmağabaşlayırdı. İlhamə də mühasib işləyirdi. İşindən o da,razı qalırdı. Səylə çalışırdı. Həyatından razı idi. Özünü xoşbəxt və bəxtəv ər hiss edirdi. Yalnız toy kəmləşmək qalırdı. Hər iki tərəfin istəyi toyun tez olması idi. Buna hazırlıq görüləcəkdi. Firuzun anası və əmisi Əlövsət bu məqsədlə quda evinə yollandılar. Toy kəmləşəcəkdilər. Söhətəgiriş ediləcək,hər şey danışılacaqdı...İlk olaraq xoş beş etdilər,hal-əhval tutdular.Sakitlik yaranmışdı,Heç kəs heçnə demirdi.

-nə var.nə yox?

Bunu Əlövsət dedi..Sonra susdular.

Artıq onlar arasında mehriban qohumluq əlaqələri yaranacaq,dostluq ,mehribanlıq baş verəcəkdi. Hər biri bu haldan razılıq edirdi. Tezliklə toy məclisi qurmaq gərəkirdi.

      Həmin anda Firuz evlərində idi Öz aləminə qapılmışdı.Nə barədə fikirləşdiyi yalnız özünə məlum idi. Xəyala dalmışdı. “Kaş qızı verəydilər..”deyə düşünürdü. Həyəcandan bü3tün bədəni əsirdi.Bəli,gəncin həyatında ilk məhəbbət toxumları cücərirdi,ilk sevgi baş qaldırırdı. Şad xəbər gözləyirdi....İndidən həyəcanlanırdı. Sanki qorxurdu. Daxilində həmin hiss yaşayırdı.Fikirli idi. Sakit həyatı pozulacaqdı.

Firuz intizarla gözləyirdi .Yəqin ki xoş bir xəbər eşidəcək,bolluca sevinibşadlanacaqdı. Həyatı da artıq başa düşməyə çalışırdı ,Fikirli idi, Gözləyirdi.

Bu an anası gəldi . Üz-gözündən sevinc yağırdı. “Deməli,şad xəbər gətirib...”Deyə Firuz fikirləşirdi..Gəncin ürəyi guppuldayırdı..

-Nə oldu?

-Qızı...

-Hə..

-ver-di-lər..

Ana qəsdən son sözlərini bu cür söylədi..Şad idi.Firuz da çox sevinirdi.Hər şeyin xoş olacağını indi-indi başa düşürdü. Xoşbəxtlik Firuzun qapısını tapacaqdı. Onun da ailəsi olacaqdı. Sevinc hissi keçirirdi.Firuz İlhamə haqqında düşünürdü.   Qızdakı gözəllik,sadəlik Firuzu valeh etmişdi. Qıza rəğbət və pərəstiş etməyə başlamışdı. Artıq planlarını qurmuşdu. Həyatı xoş keçəcəkdi.Qəlbini xoşbəxtlik hissləri bürümüşdü. İlhamə ilə mehriban yaşayacaqdı..Özünü xoşbəxt və bəxtəvər hiss edirdi. İşində də uğurlar yaşayacaqdı...Firuz məhz bunu arzu edirdi...

Firuz evlənəcəkdi. İlhaməni dərin məhəbbətlə sevirdi. Sevgisinin qarşılığını alırdı. Bir azdan ana qayıtdı. Üzü gülürdü..Deyəsən toy olacaqdı. Əsl məclis qurulmalı idi. Ana övlad toyunda oynayacaq,şənlik edəcəkdi...Bunu arzu edirdi,Ürəyi fərəh hissi ilə dolurdu, Beləcə yaşayırdi.Hələ ki ,toy haqqında düşünməyi lazım bilmirdi. Yeni iş təklifi almışdı...Cərrah işləyəcəkdi. Artıq razılığa gəlinmişdi. Gələn həftədən işə çıxmalıydı. Cərrahlıq onun sevimli məşğuliyyəti hesab olunmalıydı..Qəlbini sevinc hissi almışdı.

      Ürəyi həyəcanla vururdu...firuz özünəməxsus tərzlə sevinirdi..

Yavaş-yavaş toyun vaxtı yetişirdi. Hər kəs hazırlıqlı idi bu toya..İlhamə və Firuzun toyu olacaqdı..Ana ən çox sevinirdi..

Hər kəs həmin toyda dəvətliydi. Deyib.gülüb şə\nlənəcəkdilər. Bəylə gəlin xoşbəxtlik arzulayacaqdılar..Toy şən keçəcəkdi.Ana da bunu arzulayır.bunu istəyirdi. Sevincinin həddi-hüdudu yox idi onun. Həyatı çox üzücü olmuşdu. İstəmirdi ki ,yeganə övladı Firuz belə yaşasın..Oğlunun  varlı yaşamasını  arzu

edirdi. Firuzun firəvanlığını istəyirdi..Yeganə övladını xoşbəxt görüb,sonra gözlərini əbədi yummalı idi.Hələ ki toy davam edirdi. Hamı şənlənirdi.Hər kəsin dilində eyni kəlmə vardı:

-Təki bəxtəvər olsunlar,yarıyanlardan olsunlar.

    Hər kəs şən və şux idi. Sevinirdilər. Toy beləcə davam edirdi. Həm Firuzhəmİlhamə özlərinixoşbəxt sanırdılar. Bəxtəvər olacaqlarına ümidləri vardı.  Ananın sevinci hüdudsuz idi. Nəhayət ki toy başa çatdı. Bəylə gəlini apardılar. Həmin toyun baş tutması hər kəsi şadlandırırdı. Sevinirdilər.

   Firuz həqiqətən şad idi. Ürəkdən sevinirdi. Çünki sevdiyinə qovuşmuşdu..ürəyi əsirdi. Fəxr edirdi ki,sədaqətli həyat yoldaşı tapmışdır. İndi həmin bəxtəvərliyi davam etdirmək lazım idi.Firuz bunun yollarını axtarırdı. Buna çalışırdı.hələ ki bu gəncdə alınırdı. Ğz işinin ustası hesab olunurdu Firuz. Əsl cərrah idi. Getdikcə də öz peşəkarlığını artırırdı. Artıq öz işinin ustası hesab oluna bilərdi. Hörmətli həfkim – cərrah hesab edilirdi. İlhamə də Firuzu dağlar qədər sevirdi. Biri-birini dərin və duyğusal məhəbbətlə sevirdilər. Bəli,bəxtəvərlikləri davam edirdi. Beləcə xoşbəxt dolanırdılar. Ancaq Firuz stress atmaq üçün spirtli içgi içirdi. Bu alkoqolizmə meyllikyaradırdı..Bu xasiyyətini tərgitməmişdi Firuz. Əksinə ,artırmışdı.Son zamanlarda isə narahat olmağa başlamışdı...İçgi həmonun səhhətinə,həm də işinə təsir edirdi. Lakin Firuz özünü o yerəqoymurdu. Yenə əvvəlki qaydada cərrahiyə əməliyyatlarını aparırdı. Həminki şöhrətini qazanmışdı. İlhamə də ərini uca tuturdu. Hörmətini saxlayırdı. Beləcə həyatları keçirdi. Tezliklə İlhamə hamilə qaldı. Bətnində uşaq vardı.Həmin xəbər həm nənəni,həm Firuzu sevindirdi. Bəli,İlhamə gözəl ana olacaqdı,O,Firuza övlad bəxş edəcəkdi. Buna görə özü ilə fəxr edirdi. Şadlanırdı. Anası da sevinirdi..Aradan neçə ay keçdi. İlhamənin bir qızı dünyaya gəlmişdi. Adını Xumar qoydular qızın..Xumar boy atır, böyüyürdü. Valideynlərinin və nənəsinin sevimlisinə çevrilirdi Xumar. Sanki firuz qızıyla nəfəs alırdı. İlhamə də xumarı çox istəyirdi..valieynlərinin sevinci idi.Xoşbəxt və bəxtəvər yaşayırdılar. Firuz qızını çox istəyirdi..Xumarla nəfəs alırdı.

       Lakin kim bilərdi ki həmin xoşbəxtlik nə vaxtsa bitəcək..Hələ ki onlar fələyin çərxindən xəbərsiz halda xoşbəxt yaşayırdılar.Firuz tanınmış cərrah idi. Hər tərəfdə adla çağırılırdı. Şöhrəti hər yana yayılmışdı onun. Həkim dolanırdı. Hörməti artırdı...ancaq,hörmət və ehtiramın da biitən zamanı  olur..

Günlərin birində Firuz öz kabinetində

əyləşmişdi. Nəyinsə fikrini çəkirdi. Tənhaydı..Xəyala dalmışdı..nəyinsə fikrini şəkirdi.Bu an xəbər gəldi:

-Ana rəhmətə gedib...

Həmin xəbəri eşidən Firuz sarsıldıı. Qəhər onu  boğdu..Artıq həyatı qapanmışdı..

Ardı var...

Azər Qaraqoyunlu