"Xeberinfo.com":   Ardı...

Həyat onu sınaqlara çox çəkmişdi. İndi də həmin sınağa çəkəcəkdi. Bir qədər düşündü. Yollar aramağa başladı.

-Nə fikirləşirsən?

Kazım susdu. Heç nə söyləmədi, Yenə düşüncələrə batdı.

-Dəryada gəmin batıb?

Susdu.Yenə də heç nə söyləmədi. Dostu bir qədər susdu. Onların heç biri heç nə deyə bilmirdi.

Kazım hələ də fikirli idi. Dostu soruşdu:

-Nə fikirləşirsən?

-Şan- şöhrət..

Fikir Kazımı apardı. Heç nə söyləmədi.

-Şan –şöhrət istərsən?

-Hə...

Dostu həmin sualı verdi..Kazım susdu... Kazım susdu...Aradan çox vaxt ötsə də dostlar susurdular. Nədənsə dinib- danışan yox idi. Kazım yenə də öz aləminə qapanmışdı. Yalnız şan- şöhrət haqqında fikirləşirdi.Bu kişinin amalı idi. Həyatı büsbütün dəyişmişdi. Şan –şöhrət içərisində yaşayacaqdı. Hələ ki məhşurlaşmaq arzusundaydı. Bunun üçün müxtəlif yollar arayır,hər yana baş vururdu. Heç bir vasitədən çəkinmirdi. Beləcə xeyli fikirləşdi. Yollar aradı. Sakit oldu..Düşünürdü.

-Nə var?

-Tanınmaq arzusu...

Kazım bunu söylədi. O indi neyləyəcəyini fikirləşirdi. Hələ ki, heç bir çıxış yolu tapmamışdı. Nəhayət, dostu dilləndi:

-Ayə, sənə əntiqə çıxış yolu deyəcəm. Ancaq muştuluğun məndə.

-Nədir o?

-Sənin arvadın var haa, pis işlərlə məşğul olurdu hə? O levi uşaq doğub.

-Sən nə danışırsan?! Onun mənə nə dəxli var ki?

-Necə yəni nə dəxli var? O qız məşhur aktrisadır. Onun səbəbinə məşhurlaşa bilərsən.

     Kazım heyrətləndi. Bu sözü eşidəcəyini gözləmirdi. Əsəbdən nitqi qurudu. Heç nə deyə bilmədi.”Demək Şəfqətin belə işləri..”Qalxıb otaqda gəzindi.Bir müddət neyləyəcəyi haqqında fikirləşdi. Vəziyyət qorxulu və açınacaqlı idi .Kazım getdikcə əsəbiləşirdi, Hər bir detalı bilmək istəyirdi, Fikir onu sıxırdı, Heç nə eşitmək istəmirdi,,,Tezliklə hər şeyi öyrənəcəkdi,Bu labüd idi,,Kazım bunu fikirləşirdi, İndi ayağa qalxdı.Evə getməli,hər şeyi araşdırmalı idi. Beləcə ofisdənçıxdı. Evə yollandı...Yol boyu qara fikirlərlə məşğul oldu. Çox fikirləşirdi... İndi evə çatmaq,hər şeyi araşdırmaq arzusunda idi. Çox çəkmədi ki,evə gəldi.Şəfqət xanım evdə tək idi. O,həyat yoldaşına yaxınlaşdı.Olduqca qəzəbli idi. Bu an qadın ərinin üzünə baxdı və bundan qorxuya düşdü:

-Nə olub?

-Canına azar olub,ürəyinə vərəm. Demək ,gic-gic işlərlə məşğul olmusan?!

-Necə yəni?!

-De görüm levi uşaqmı var?!

Bu xəbəri eşidən Şəfqət xanım dəhşətə gəldi. Sirr açılmışdı. Qadın bundan qorxuya düşdü. Üstünə sel kimi gələn bu fəlakətdən qurtuluş yolu görünmürdü. Qadın yerindəcə quruyub qaldı. Ərinə heç nə demədi. Nitqi batdı sanki...Qorxudan əsməyə başladı... Artıq xoruzun quyruğu görünürdü, İndi vəziyyətdən çıxış yolu tapmalıydı

-O kimdir?

Şəfqət xanım qorxuya düşdü. Ürəyi əsməyə başladı.

-Düzünü söylə!

Qadın ərini bu dərəcədə qəzəbli görməmişdi. Düşdüyü vəziyyət dəhşətli idi. Həyəcan onun ürəyini üzür,didib parçalayırdı.Kazımın sanki insafı yox idi..Hər sözü üzünə deyir,qadını təhqir edirdi.

-kim o?

Qadının artıq heyi,taqəti qalmamışdı. Çətinliklə dayanırdı..Bir neçə müddət beləcə keçdi. Qadın qorxu çəkirdi. Ərinin üzünə baxdı.Kazımın üzünə baxmaq mümkün deyildi. Əsəbin ən kritik forması vardı ərinin üzündə..Qadın ağlayırdı. Gözündən yaş axırdı.Həyəcan keçirirdi.

-Kim o?

Qadın gözləməli idi..Ancaq bu gözləntidən heç bir yaxşılıq yox idi. Kazım hər şeyi öyrənmişdi. .Hər şey bitirdi. Qorxulu vəziyyətə düşmüşdü. Qadın qorxurdu.

-kim?

-Şənlik...

-Odunçu qızı?

-Hə...

Kazım nisbətən sakitləşdi. İlk istəyinə nail olmuşdu. Bu həqiqəti Şəfqət xanımın dilindən eşitmişdi. İndi digər işləri qərarlaşdırmalı idi. İlk növbədə məhkəməyə müraciət edəcək,pul gücünə hər şeyi yoluna qoyacaqdı. Bir qədər keçdi. Kazım fikirləşdi. Bir qədər fikirləşdi. Nəhayət qərar verdi. Qızı Şamxaldan geri tələb edəcəkdi. Bu Kazımın qəti qərarı idi. Nəyin bahasına olursa ,olsun bunu edəcəkdi.Hər şeyə qərar verilmişdi. İlk növbədə məhkəməyə müraciət edəcək,daha sonra yaxşı vəkil tutacaqdı. Sonra rüşvət hesabına hər şeyi edəcəkdi. Rüşvət verməliydi. Pul sarıdan problemi yox idi. Yalnız məhşur.populyarlıq istəyirdi. Buna hazırlaşırdı.

Şəfqət xanım öz otağına çəkilmişdi. Ağlayırdı,Bir qədər ötdü, Düşündü, Neyləyəcəyini fikirləşdi. Bir zaman etdiyi səhvin acısını çəkirdi. Qurtuluş arasa da bu tükənmişdi. Ümidi yalnız uca yaradana idi. Qadın bir neçə saat ərzində əzginləşmişdi. Bu onun durumundan hiss olunurdu. Artıq qorxurdu. Çıxış yolu,bir çarə istəyirdi. Fikirlər onu yorurdu. Vəziyyəti qorxulu və ağır idi. Əlindən heç nə gəlmirdi. Əri Kazımdan daha çox ehtiyat edirdi. Bilirdi ki,əri bildiyini edəcək.Onun əlindən hər cür alçaqlıq gələrdi.Bu onun üçün su içimi kimi bir iş idi..Kazım özünü artıq alçaqlıqda tanıtmışdı. Bu onun əlindən gələrdi. Şəfqət xanım buna da hazır idi. Gözləyirdi. Beləcə hər şey bitəcəkdi. İndi bu əhvalatı unutmamalıydı. Xeyli ötdü. Qadın fikirli idi. Özü də hiss etmədən qorxurdu.Qadın qorxu və həyəcan keçirirdi. Neyləyəcəyini bilmirdi. Fikir onu üzürdü. Heyrətlə ətrafa baxırdı. Qorxurdu. Fikirli idi..Qadın fikirli və düşüncəli idi. Artıq çıxış yolu tükənmıişdi. Xeyli fikirləşdi. Həmin yerə getmək lazım idi. Yəqin ki o yerdə nəsə bir iz tapılardı.Hər halda Şəfqət nəsə bir izin tapılacağına ümid edirdi. Nəhayət ki,həmin məkana çatdı. Ogünü xatırladı. Ağladı. Ürəyi sızıldadı. Lakin bunların mənası olmadığınnı başa düşdü...Bir qədər keçmişdi. Qadın kədər içərisində idi. Fikir onu aparmışdı. Tutduğu işin dəhşətini indi hiss edirdi. Qorxu çəkirdi.. Həyəcanı artırdı,Beləcə xeyli fikirləşdi. Övladından ötrü  burnunun ucu göynəyirdi. Sakitlik idi. Qadın düşünürdü. Ağlayırdı. Fikir onu sıxırdı.Artıq cidanı çuvalda gizlətmək olmazdı. Hər şey bilinirdi. Kazım ondan şübhələndi. Bu labüd idi. Bir müddət fikirləşdi. Düşdüyü vəziyyət açınacaqlıydı. Heç bir ip ucu görünmürdü. Qadının həyatı ağır vəziyyətə düşmüşdü... O,Şamxalla görüşmək istəyirdi. Hələ ki hər şeyi yoluna qoyacaqdı. Bir neçə müddət fikirləşirdi. Adi vaxt idi. Həyat davam edirdi...Şəfqət xanım Şamxalla görüşəcəkdi. Bunu arzu edirdi.”Yəqin suallarıma aydınlıq olar”-deyə fikirləşirdi.Bu minvalla Şəfqət evdən çıxdı.Həmin məkana gedəcəkdi,harda ki,qızını atmışdı. Fikri qəti və inkarolunmaz idi.O,meşə massivinə üz tutdu.Bir müddət yol gedib həmin məkana çatdı. Gözləməli idi. Ətrafa diqqətlə baxdı. Sanki ötən günləri bir daha yadına salmağa çalışdı..Gözləri dolmuşdu. Qəhər qadını boğurdu.Bu işi çarəsizlikdən etmişdi. İndi peşman olmuşdu tutduğu əmələ..

Ardı var...

Azər Qaraqoyunlu