Xeberinfo.com:  (Ardı) 

Axşam idi. Hava qaralırdı. O,dinmədi. Heç nə söyləmədi. Paşayev indi nə edəcəyini fikirləşdi. Yeni versiyalar düşündü.

   “bu iş açılsa...”.Bu haqda düşündü. Müstəntiq sübut arayırdı. Bu haqda düşündü. Xəyala dalmışdı. Dinmədi. Susdu. Heç nə demədi. Onu qırmızı “mersedes” və həmin maşının sürücüsü maraqlandırdı. Özü də maşının üzərinə taksi  nişanı vurulmuşdu. İndiyə qədər çox işlə qarşılaşmışdı. Tər tökmüşdü. Belə dolaşıq iş olmamışdı. İşin ağırlığı onu üzürdü.

   Paşayev heç nə demədi. Yeni iş açılacaqdı. Bu onun amalı idi. Fikirliydi. İndi o,Bağırzadə ilə görüşəcəkdi. Hər şeyi müzakirə edəcəkdilər. Aradan xeyli ötdü. Sakitlik yaşandı. Susdu. Fikirli idi.

Paşayev işlədi. Dinmirdi. Nəsə düşündü. İndi yalnız həmin maşın haqda fikirləşməli idi. Hələ də o maşın haqqında təsəvvürü olmurdu. Bu haqda dönə-dönə fikirləşmişdi. Sakitlik idi.  Danışmadı. Sakit vaxt idi. Müstəntiq düşündü. Müstəntiq sübut arayırdı. Maşın tapılmalı idi. Sakitlik idi. Hələ də bu işin daxilində idi. Fikir onu üzürdü. Sakitlik idi. Düşünürdü.

   Adi gün idi. Həyat davam edirdi. Nəhayət  taksi dayanacaqlarına baş çəkəcəkdi. Bu bir ip ucu sayılırdı. Fikir onu üzdü. Dinmədi. Müxtəlif taksi dayanacaqlarında axtarış asparacaqdı. Maşını tapmalıydı. Rastına çıxan ilk dayanacağa gəldi. Göz yetirdi həmin maşınlara. Hələ də bu rəngli maşın gözə dəymədi. Fikirli idi. Dinmədi. Fikir onu bürüdü. Dillənmədi. Sakit idi. Düşünürdü.

   Müstəntiq fikirli idi. Sübut arayırdı. O,dinmədi. Fikir çəkdi. İndi “Mersedes”maşınını tapmalı idi. Odur ki dörd gözlə ətrafa nəzər salırdı. Hər  yana baxdı. Bir qədər dayandı. Müstəntiq maşını aradı. Çalışdı ki bunu görən olmasın. Bir müddət dayandı. Müşahidələr apardı. Nəhayət maşınlara yaxınlaşdı. Sürücülərlə söhbət edəcəkdi. Maşın tapılmalı idi. Bu dəqiq oldu.

   Fikrə getdi. Dayanmışdı. Həmin maşını tapmalı idi. Bundan sonra hər şey bilinəcəkdi. Hələ ki gözləyirdi. Müstəntiq nə edəcəyini bilmədi. Hər şeyi fikirləşsə də dinmirdi..Nəhayət bura bir qırmızı”Mersedes” gəldi. Həmin maşın digər taksilərin yanında dayandı. Gənc sürücü düşdü və dayandı. Bu an o,həmin maşına baxdı. Şübhələndi. Odur ki, maşına yaxınlaşdı. Ona diqqətlə baxırdı. Susdu. Özlüyündə nə isə fikirləşirdi. Müstəntiq nə edəcəyini bilmədi. Maşına yanaşdı. Həmin an gənc sürücü düşdü:

-Nə lazımdır?

-Elə.

Müstəntiq sürücüdə şübhə yaratmaq istəmədi. Buna görə aralandı. Ancaq ürəyindəki ürəyində qaldı. Heç nə demədi. Həmin gəncə baxdı. Heç nə demədi. Sakitlik idi. Dillənmədi. Maşın dayanmışdı. Sürücü yanındaydı. Xəyala daldı. Susdu.

   Fikir onu üzürdü. Heç nə demirdi. Nəhayət həmin maşını ekspertizaya aparmaq qərarına gəldi. Bu fikri həyata keçirəcəkdi. Dillənmədi. Maşına baxırdı. “Ekspertiza”. Bunu düşündü. Indi də bunu istəyirdi. Çalışdı ki bunu həyata keçirsin. 

Ardı var...

Azər Qaraqoyunlu