Saçlarına düşübdür dən,

Dərd içində gülən qadın.

Qəm süzülür gözlərindən,

Dərd içində gülən qadın.

Qəlbindəkin biləydim kaş,

İç dünyana gələydim kaş,

Azarını böləydim kaş,

Dərd içində gülən qadın.

Necə keçmisən sədləri,

De, çoxmu gördün bədləri?..

Boş gördün hər cür vədləri,

Dərd içində gülən qadın.

Daxilində tufan oldu

Qüssə səndə yaman boldu,

Eşq badən də qəmlə doldu

Dərd içində gülən qadın.

Bir gül idin öz bağında,

Nə tez soldun budağında,

Ümid öldü sol-sağında

Dərd içində gülən qadın.

Sevgi oldu sənə yalan,

Həyat oldu sənə dalan.

Xoşbəxtliyə yoxdur güman

Dərd içində gülən qadın.

          ***

SEVGİMİZ BİTDİ

Gəl sevmədiyinə inandır məni

Qulağım eşidib, qəlbim inanmır

Necə rahat dedin, çətin kəlməni,

Eh… beynimdə sevgin, bitib usanmır.

İllərə dayanan məhəbbətimiz,

Səni məndən alan ərbab idimi?

Eşq adlı malımız, tək sərvətimiz

Səni çəkən mizan xarab idimi?

Yaman öyrəşdirdin məni özünə

İndi qismətimi, özüm seçəcəm

Bilmirəm alınar, yoxsa alınmaz

Növbəti yaşıma sənsiz keçəcəm.

Daha saçıma da, fikir vermirəm

Sən çıxıb gedəni, bəzənmirəm mən

Kimsəsiz kimiyəm nəyə lazım ki,

Geyinib, keçinib düzənmirəm mən.

Bir vaxtlar deməyə söz tapammırdım,

İndi sənsizliyə şeir yazıram

Şeir bəhanədir, deyim biləsən

Özümə qələmlə qəbir qazıram.

          ***

"QOCALIRIQ BİZ"

Günlərimiz aya, illərə dönür

Ömür karvanımız yolundan çönür

Tale də, qismət də beləcə sönür

Çox heyif, çox heyif qocalırıq biz

Gənclikdə sevgiylə gəzdiyin yollar

Qarşına çıxarar tikanlı kollar

Yadına düşəcək o isti qollar

Çox heyif, çox heyif qocalırıq biz

Vaxtilə qol-qola gəzəndə yarlar

Üşütməz onları boranda qarlar

İndi yeri deyil, kafelər, barlar

Çox heyif, çox heyif qocalırıq biz

Qamət cavan ikən oxşardı milə

Həyat yaşlananda olacaq çilə

Nəfəs kəsiləndə gələrlər dilə

Çox heyif, çox heyif qocalırıq biz

Baxırsan onları əsa bağlayır

Şux gözəl vaxtları sinə dağlayır

Sakitcə gileyli qoca ağlayır

Çox heyif, çox heyif qocalırıq biz

Artıq danışmağa vaxt da daralır

Yaş işin görübdür, gözlər qaralır

Həyat söz deməkçün mikrofon alır

Çox heyif, çox heyif qocalırıq biz

             ***

          SƏNSİZLİK

Sənsizlik elə bir zərbə oldu ki,

Çətin ki, özümə gələ bilərəm

Arzular, diləklər elə soldu ki,

Sanmıram bir daha gülə bilərəm.

Sən elə getdin ki, izin qalmadı

Bircə təsəlliyçün rəsmin qalmadı

Özünlə birlikdə alıb apardın,

Məhəbbət adında cismin qalmadı.

Parkda, küçələrdə, geniş meydanda,

Dolaşıb hər yerə nəzər salıram.

Fərz et ki, qalıram iri zindanda,

Mən hər gün qəm satıb, kədər alıram.

İlahi, nə edim, necə ovunum?

Belə yaşamaqdan nə ilham alım?

Mümkün deyil onsuz, tənha yaşayım

Axan göz yaşımda, boğulub qalım.

Sənsizlik əbədi qismətim mənim

Saçımda yamanca çoxalıb dənim

Vaxtsız yaşlanıram, bükülür belim

Görürəm sevgin də olubdur qənim

 Əyyub Məmmədov

Şair, AJB-nin üzvü.